نقش سرمایه اجتماعی در اشتغالپذیری دانشجویان رشتههای کشاورزی: مورد مطالعه؛ پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

با توجه به اهمیت اشتغال پذیری دانش آموختگان به عنوان شاخصی از کیفیت آموزش عالی و همچنین سرمایه اجتماعی به عنوان متغیری کلیدی در کارایی این نظام، بررسی رابطه این دو متغیر ضروری به نظر می رسد. بنابراین، هدف کلی این پژوهش، بررسی نقش ابعاد سرمایه اجتماعی در میزان اشتغالپذیری دانشجویان رشتههای کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان سال سوم و چهارم رشتههای کشاورزی این پردیس است (۷۱۵ N =)، که ۱۹۰ نفر از آنان(n = ۱۹۰)  با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. دادهها از طریق پرسشنامهای متشکل از سه بخش ویژگیهای فردی و دو متغیر اصلی اشتغالپذیری و سرمایه اجتماعی، گردآوری شد. بهمنظور بررسی روایی و پایایی متغیرهای نهفته و آزمون مدل مفهومی پژوهش از روش مدلسازی معادلات ساختاری با به­کارگیری نرمافزار LISREL۸.۸۰ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی (CFA)، روایی و پایایی متغیرهای نهفته پژوهش را تایید کرد. نتایج مدل ساختاری پژوهش نشان داد که پنج بعد از ابعاد هفتگانه سرمایه اجتماعی یعنی ارزشهای اجتماعی، عضویت در شبکههای اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی و تبادل دانش، تاثیر مثبت و معنیداری بر اشتغالپذیری دانشجویان مورد مطالعه داشته است.

Keywords:

واژه های کلیدی: اشتغال , شبکه های اجتماعی , بیکاری , قابلیت اشتغال , سرمایه اجتماعی