نقش کسب و کارهای کوچک در تامین نیازهای اساسی زنان سرپرست خانوار روستایی در استان همدان

از دیدگاه صاحب نظران توسعه روستایی، ساماندهی کسب و کارهای کوچک (SEs) راهبردی برای توانمندسازی روستاییان به ویژه زنان فقیر و سرپرست خانوار است. در ایران نیز با همین هدف تاکنون صدها کسب و کار کوچک به دست زنان سرپرست خانوار راه اندازی شده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی آثار SEs بر توانمندی اقتصادی زنان سرپرست خانوار روستایی در استان همدان اجرا شده است. این تحقیق از نوع کاربردی و روش آن توصیفی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بوده است که ضریب پایایی آن ۸۵% برآورد شده است  جامعه آماری تحقیق ۷۱۲ زن سرپرست خانوار روستایی در سال ۱۳۹۰ است که ۱۰۹ نفر از آن ها برای نمونه از طریق نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده در دو بخش توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار SPSSانجام پذیرفت. برای ارزیابی نیازهای اصلی خانوار از روش بررسی و تحلیل حداقل نیاز اساسی خانوار (MBN) استفاده شده است. در تامین نیازهای اساسی خانوار، سه متغیر درآمد کسب و کار، تعداد افراد تحت تکفل و خط فقر جامعه روستایی تاثیر گذارند. در این تحقیق، درصد افرادی که می توانند نیازهای اساسی خانوار را با توجه به سناریوهای مختلف خط فقر در جامعه روستایی مرتفع کنند مطالعه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد با افزایش خط فقر توانایی زنان سرپرست خانوار در تامین نیاز های اساسی با شیب تندی کاهش می یابد. در پایان نیز با توجه به نتایج تحقیق توصیه هایی بیان شده است. شناسایی و معرفی کسب و کارهای پردرآمد، آموزش زنان سرپرست خانوار در مدیریت درآمدها و هزینه ها، کنترل نرخ تورم و پایین آوردن خط فقر در جامعه روستایی و در نهایت جبران منابع مالی زنان سرپرست خانوار تا حد خط فقر از جمله پیشنهادهای این تحقیق است.

Keywords:

حداقل نیازهای اساسی , خط فقر , زنان روستایی , زنان سرپرست خانوار , کسب و کار کوچک