بررسی تجربی آب شیرین کن خورشیدی رطوبت زنی-رطوبت زدایی مجهز به جمع کننده ی فتوولتائیک-گرمائی

در این تحقیق یک طرح نوین برای شیرین سازی آب شور، با انرژی خورشید پیشنهاد گردید. در آب شیرین کن موردنظر، از روش رطوبت­زنی – رطوبت زدایی برای تبدیل آب شور به قابل شرب استفاده شد. آب شیرین کن ساخته شده شامل تبخیر­کننده­ی فتوولتائیک-گرمائی، چگالنده، مخزن­های آب شور و شیرین، دمنده­ی هوا و پمپ آب بود. ارزیابی سامانه پیشنهادی در سه سطح سرعت هوا (۱، ۵/۱ و ۲ متر بر ثانیه) و سه سطح دبی آب شور عبوری از روی صفحه جاذب فتوولتائیک (۹۴، ۱۸۹ و ۲۸۳ کیلوگرم بر ساعت بر متر مربع سطح جمع کننده) انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بالاترین بازده تبخیرکننده حدود ۸۰ درصد و بیشینه تبخیر روزانه حدود ۴/۷ کیلوگرم بود که در دبی جریان آب ۱۸۹ کیلو گرم بر ساعت بر متر مربع و سرعت هوای خروجی ۲ متر بر ثانیه مشاهده گردید. بالاترین کارایی چگالنده حدود ۶۱ درصد و بیشینه آب شیرین تولیدشده حدود ۸/۴ کیلوگرم در هرروز بود که در دبی آب عبوری ۱۸۹ کیلو گرم بر ساعت بر متر مربع و سرعت هوای خروجی ۱ متر بر ثانیه، به دست آمد. با وجود آنکه دمای کاری پنل فتوولتائیک مرسوم، به طور قابل ملاحظه ای بالاتر (به طور متوسط ۱۸ درجه سلسیوس) از حالت­های مختلف جمع­کننده­ی فتوولتائیک-گرمائی بود، بازده الکتریکی آن، به دلیل دریافت تابش بیشتر خورشید، بیشتر شد.

Keywords:

آب شیرین , بازده الکتریکی , تبخیرکننده , چگالنده