بررسی اثر تغییر تکنولوژی بر رشد تولید میگوی پرورشی در استان بوشهر

افزایش تولیدات کشاورزی به دو روش تحقق می پذیرد، اول افزایش نهاده های تولید است که به دلیل محدودیت منابع ، تا حدی ممکن می باشد. دوم استفاده از تکنولوژی که یکی از اجزاء بهره وری میباشد. تکنولوژی به مفهوم جایگزین نمودن دانش جدید به جای دانش قدیم در جهت افزایش عملکرد نهاده های تولید می باشد. در این مطالعه، رشد تولید میگو در شرایط تکنولوژی جدید تعیین می گردد. آمار مورد نیاز، از کل ۴۸ مزرعه در سایت حله استان بوشهر در سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۹ جمع آوری گردیده و به منظور تفکیک منابع تغییرات تولیدی حاصل از وجود تکنولوژی، از مدل تفکیک تابع تولید Bisaliah استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، مزارعی که از تکنولوژی جدید استفاده نموده اند به اندازه ۵۹ درصد در مقایسه با مزارعی که دارای تکنولوژی قدیم می باشند افزایش تولید داشته اند و سهم تکنولوژی از این رشد ۱۴ درصد بوده است. بنابراین ۴۵ درصد رشد تولید، از افزایش نهاده های غذا، لارو و کود مصرفی به ترتیب برابر ۳۴ و ۷ و ۴ درصد بوده است.