تاثیر سیاست های تجاری بر فرسایش خاک در ایران: یارانه یا مالیات؟

سیاست های کلان اقتصادی تغییراتی را در کارکرد نظام زراعی ایجاد می کنند که این تغییرات یکی از مهم ترین عوامل موثر بر فرسایش خاک است. تغییر قیمت های نسبی و تاثیر بالقوه آنها بر فرسایش خاک، از راه تغییری که در الگوهای استفاده از زمین و فعالیت های کشاورزی ایجاد می کنند، به سیاست های اتخاذ شده ارتباط می یابند. یکی از اهداف اصلی تحقیق حاضر، تاکید بر جریان سیاست های تجاری از طریق بازارهای داخلی، به عنوان مجرای ارتباطی زمین های شیبدار و غیرشیبدار، در تعیین الگوی سیاستی بهینه است. در پژوهش حاضر برای بررسی آثار سیاست های تجاری بر فرسایش خاک در ایران، از الگویی در چارچوب رهیافت تعادل عمومی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سیاست کاهش ۱۰ درصدی تعرفه محصولات صنعتی یا آزادسازی تجاری که به طور مستقیم به زمین های شیبدار ارتباط نمی یابد فرسایش خاک را بیشتر از سیاست مستقیم یارانه ۱۰ درصدی به صادرات محصولات باغی کاهش می دهد. با این وجود، به نظر می رسد که سیاست یارانه به صادرات محصولات باغی از جهت تاثیر بر تولید ملی واقعی بر سیاست کاهش تعرفه محصولات صنعتی برتری داشته باشد.

Keywords:

Field and horticultural crops. , General Equilibrium , Soil erosion , Trade policies , Upland and lowland areas