ارزیابی عوامل حقوقی موثر بر موفقیت شهرداری ها در جذب قراردادهای مشارکت خصوصی-عمومی (BOT)

هر روز بیش از پیش مشخص می گردد که دولت هابه تنهایی قادر به رویارویی با تقاضای مداوم خدمات نیستند و لازم استکه به دنبال جلب یاری سایر بخش های جامعه باشند .شراکت عمومی – خصوصی (ppp) یکی از امید بخش ترین شکل های چنین همکاری هایی است . این شراکت بر مبنای درک این نکته است که هر دو بخش عمومی و خصوصی می توانند از به اشتراک گذاشتن منابع مالی ، دانش و تخصص شان به منظور بهبود ارائه خدمات پایه به همه شهروندان ، سود ببرند . بر همین اساس هدف از این تحقیق ارزیابی عوامل حقوقی موثر بر موفقیت شهرداری نورآباد در جذب قراردادهای مشارکت خصوصی-عمومی است تا میزان تاثیر هر یک زا عوامل مشخص گردد و در برنامه ریزی های آتی سعی در رفع این موانع شود. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، جزء پژوهش های توسعه ای به حساب می آید و از نظر نوع روش تحقیق، توصیفی، از نوع پیمایشی است. روش تجزیه و تحلیل نیز، توصیفی و تحلیلی می باشد. پرسشنامه ۹ عامله تهیه شده توسط ۲۰ نفر از کارکنان شهرداری نورآباد پر شده و ضریب آلفای کرونباخ آن برابر ۰.۹۵ است و جهت ارزیابی نرمال بودن عوامل از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شده که کلیه عوامل بزرگ تر از سطح خطا (۰.۰۵) می باشد، نتیجه گرفته می شود که توزیع پاسخ ها برای کلیه عوامل از توزیع نرمال تبعیت می کند. همچنین آزمون تی تک نمونه ای بیانگر این است که با توجه به این که سطح معناداری محاسبه شده برای کلیه سوالات کوچک تر از سطح خطای ۰.۰۵ می باشد و اختلاف متوسط کلیه عوامل از حد متوسط بیشتر است، نتیجه گرفته می شود که کلیه عوامل موثر بر موفقیت شهرداری در جذب قرار دادهای مشارکت خصوصی-عمومی در شهرداری نورآباد هستند. نتایج آزمون رتبه بندی فریدمن هم بیانگر این است که عامل "عدم ثبات و عدم قابلیت پیشبینی قانون برای بخش خصوصی" در رتبه اول و عامل " وجود قوانین و مقررات خاص شهرداریها در واگذاری پروژهها" در رتبه دوم؛ همچنین در رتبه سوم عامل " نبود ثبات مدیریتی در شهرداری ها" قرار دارد.

Keywords:

عوامل حقوقی , درآمد پایدار , قراردادهای مشارکت خصوصی-عمومی , شهرداری نورآباد