سنگ شناسی و جایگاه تکتونوماگمایی سنگ های آتشفشانی و نفوذی منطقه لک، جنوب باختری بویین زهرا، شمال باختری ایران

منطقه لک در ۳۶ کیلومتری جنوب باختری بویین زهرا، در بخش شمالی کمان ماگمایی ارومیه- دختر در شمال باختری ایران جای دارد. رخنمون های اصلی این منطقه را سنگ های آتشفشانی- رسوبی به سن ائوسن، شامل آندزیت، آندزیت بازالتی، بازالت و نهشته های توفی و آذرآواری تشکیل داده اند. در این مجموعه سنگ ها، توده های نفوذی نیمه ژرف با ترکیب داسیت، ریوداسیت، میکرودیوریت و گابرودیوریت به سن ائوسن بالایی- الیگوسن تزریق شده اند. ویژگی های سنگ نگاری و ترکیب شیمیایی مشابه گدازه ها و توده های نفوذی در نمودارهای گوناگون زمین شیمیایی، نشان دهنده آنست که سری های آتشفشانی و نفوذی منطقه احتمالا خاستگاه مشترکی داشته اند. برپایه ویژگی های زمین شیمیایی عنصرهای اصلی و کمیاب، واحدهای آتشفشانی و توده های نفوذی منطقه در گستره کالک آلکالن جای می گیرند. مقدار Al۲O۳ این سنگ ها بالاست (نزدیک به ۱۶ درصدوزنی) و عدد منیزیم (Mg#) کمی (۳/۰) دارند. نسبت Zr/Y در سنگ های یادشده از ۳ بیشتر است و ازاین رو به سنگ های آتشفشانی کمان های قاره ای شبیه هستند. در نمودار بهنجارشده به ترکیب پشته های میان اقیانوسی غنی شده، عنصرهای Ti (مگر بازالت ها)، Nb و Rb آنومالی منفی و برای عنصرهای Pb و K آنومالی مثبت نشان می دهند. این شواهد نشان می دهند سنگ های آتشفشانی و نفوذی منطقه لک از پهنه های فرورانشی خاستگاه گرفته اند.