خود شفقت ورزی و انعطاف پذیری شناختی در افراد دارای نشانگان اختلال بد شکلی بدن

مقدمه: تصویر بدنی منفی و پیامدهای رفتاری نامطلوب آن از نگرانی های مهم سلامت عمومی است و بررسی عوامل روانشناختی موثر در شکل گیری آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف: این پژوهش با هدف مقایسه خود شفقت ورزی و انعطاف پذیری شناختی در افراد با و بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن انجام شد. روش­: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان و مردان ۱۸ تا ۴۰ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود، که از این جامعه ۳۱ نفر به عنوان گروه نمونه دارای نشانگان اختلال بدشکلی بدن و ۳۱ نفر به عنوان گروه نمونه بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس اصلاح شده وسواس فکری- عملی ییل براون برای اختلال بدشکلی بدن (۱۹۹۷)، مقیاس خود شفقت ورزی (۲۰۱۱) و سیاهه انعطاف­ پذیری شناختی (۲۰۱۰) استفاده شد. داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: یافته­ ها نشان داد میانگین نمرات خود شفقت ورزی (F=۳۱/۱۶ ،P=۰/۰۰۱ ،Eta=۰/۳۴) و انعطاف پذیری شناختی (F=۳۱/۲۴ ،P=۰/۰۰۱ ،Eta=۰/۱۸) به طور معناداری در گروه دارای نشانگان اختلال بدشکلی بدن پایینتر از گروه بدون نشانگان اختلال بدشکلی بدن بود و بین دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰.۰۱). نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه حاضر بر اهمیت مکانیسم های روانشناختی در علائم اختلال بدشکلی بدن تاکید دارد. این یافته ها نشان داد که روان درمانگران باید در زمان پیشگیری و درمان به ویژگی های روانشناختی خاص افراد دارای علائم اختلال بدشکلی بدن توجه اساسی داشته باشند.

Keywords:

Body dysmorphic disorder , Self-compassion , Cognition , Flexibility , اختلال بدشکلی بدن , خود شفقت ورزی , شناخت , انعطاف پذیری