دستورالعمل آزمایشگاهی برای بهینه سازی پارامترهای جیگ

جیگ به عنوان یکی از قدیمی ترین دستگاههای فرآوری ثقلی بیشتر برای فرآوری موادی معدنی با دانه بندی ۲۴۰۰-۶۰۰ میکرون به کار می رود. پارامترهای مختلفی بر عملکرد جیگ موثر است که می توان آنها را به دو دسته پارامترهای طراحی (که در هنگام انتخاب جیگ موثر است ) و عملیاتی (که توسط آزمایش های مختلف در آزمایشگاه بهینه سازی می شوند) تقسیم نمود. در این تحقیق ، ضمن معرفی جیگ دنور آزمایشگاهی ، دستوالعمل کار با آن به عنوان یک فعالیت آموزشی برای دانشجویان ارائه شده است . شرایط پیشنهادی کار با این جیگ آزمایشگاهی شامل تهیه خوراکی به وزن ۲۵۰ گرم از اختلاط کانسنگ مگنتیت به عنوان کانی سنگین و سنگ آهک به عنوان کانی سبک به نسبت وزنی ۴:۱ تا ۸:۱ با دانه بندی در چهار بخش ۳۰-۱۰، ۵۰-۳۰، ۷۰ -۵۰ و ۱۰۰-۷۰ مش است . دبی آب ورودی می تواند در بازه ۲ تا ۶ لیتر بر دقیقه با فرکانس نوسانات ۱۲۰، ۱۵۰ و یا ۲۰۰ ضربه در دقیقه انتخاب شود. این جیگ دارای دو نوع چشمه ی سرند ۳ و ۶ میلیمتری با گلوله های فولادی با ابعاد ۵، ۷ و ۹ میلیمتری است . انجام آزمایش های مختلف نشان می دهد که با کاهش ابعاد دانه های خوراک، وزن کنسانتره کاهش و در مقابل عیار آن افزایش می یابد. بالاترین راندمان جیگ با مقدار ۳/۹۶ درصد با خوراک دانه ریز (ذراتی با ابعاد ۲۹۷ - ۲۱۰ میکرون) بدست آمده است .

Keywords:

جداکنندههای ثقلی , جیگ آزمایشگاهی , استاندارد آموزشی , آزمایشگاه کانه آرایی , جیگ دنور.