واسنجی و اعتبارسنجی مدل WEAP۲۱ برای حوضه های آبریز زرینه رود و سیمینه رود

امروزه برنامه­ریزی، طراحی و مدیریت سیستم­های منابع آب شامل پیش­بینی اثرات نیز می­باشد. پیش­بینی اثرات مستلزم مدل­سازی است. در این تحقیق واسنجی و اعتبارسنجی مدل هیدرولوژیکی WEAP۲۱ بر روی حوضه­های آبریز زرینه­رود و سیمینه­رود مورد بررسی قرار گرفته است. رودخانه­های زرینه­رود و سیمینه­رود با پتانسیل آبدهی حدود ۳ میلیارد مترمکعب در سال، سهمی حدود ۵۰ درصدی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه را دارا می­باشند. در این تحقیق از روش رطوبت خاک برای شبیه­سازی هیدرولوژیکی مدل WEAP۲۱ استفاده شد. یک دوره آماری ۱۱ ساله (از سال آبی ۷۴-۱۳۷۳ تا ۸۴-۱۳۸۳) برای واسنجی مدل در نظر گرفته شد. ارزیابی نتایج شبیه­سازی مدل با استفاده از شاخص­های آماری ضریب تبیین، ضریب نش- ساتکلیف و شاخص تطابق نشان داد که برای ایستگاه هیدرومتری ورودی سد بوکان مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۹۰/۰، ۸۳/۰ و ۹۵/۰، برای ایستگاه هیدرومتری نظام آباد مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۷۵/۰، ۷۴/۰ و ۹۲/۰، برای ایستگاه هیدرومتری داشبند مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۸۲/۰، ۸۱/۰ و ۹۵/۰ و برای ایستگاه هیدرومتری پل میاندوآب مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۷۵/۰، ۷۵/۰ و ۹۲/۰ می­باشد. برای اعتبارسنجی مدل، یک دوره ۹ ساله (از سال آبی ۸۵-۱۳۸۴ تا ۹۳-۱۳۹۲) در نظر گرفته شد. نتایج برای این دوره نشان داد که برای ایستگاه هیدرومتری ورودی سد بوکان مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۸۸/۰، ۸۵/۰ و ۹۶/۰، برای ایستگاه هیدرومتری نظام آباد مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۷۲/۰، ۷۰/۰ و ۹۱/۰، برای ایستگاه هیدرومتری داشبند مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۸۶/۰، ۸۵/۰ و ۹۶/۰ و برای ایستگاه هیدرومتری پل میاندوآب مقادیر شاخص­ها به ترتیب برابر با ۸۰/۰، ۷۸/۰و ۹۳/۰ می­باشد. به طور کلی ارزیابی نتایج شبیه­سازی، عملکرد خوب مدل را نشان داد.

Keywords:

شبیه سازی , روش رطوبت خاک , دریاچه ارومیه , شبکه آبیاری زرینه رود (میاندوآب)