ارزشیابی اثر آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر تاب آوری و بار مراقبتی والدین کودکان مبتلابه سرطان

زمینه و هدف: اکثر والدین کودکان مبتلابه سرطان بارمراقبتی را تجربه می کنند. از طرفی افزایش تاب­ آوری خانواده می ­تواند سطح بارمراقبتی را کاهش دهد. هدف اصلی این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر تاب­ آوری و بار مراقبتی والدین کودکان مبتلابه سرطان است.  روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون تک گروهی بود. ۵۰ نفر از والدین کودکانی که به مراکز منتخب مراجعه می کردند، به روش نمونه گیری مستمر، انتخاب شدند. بازه زمانی نمونه گیری از مهر تا اسفند ۱۳۹۹ بود. ابزار گردآوری داده ها، شامل اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس تاب آوری و مقیاس بار مراقبتی بود. آموزش تاب­ آوری به مدت ۴ هفته ازطریق یک شبکه اجتماعی مجازی برگزار شد. یک ماه پس از انجام مداخله، پس ­آزمون گرفته شد. تحلیل داده­ ها بااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تی زوجی) در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها: میانگین تاب آوری قبل از مداخله ۲۱/۸۴±۵۰/۳۲ و بعد از مداخله ۹/۱۶±۷۸/۲۴ نشان دهنده افزایش معنادار میانگین نمره کسب شده بعد از مداخله بود (۰/۰۰۱>P). همچنین میانگین بارمراقبتی کل قبل از مداخله(۱۸/۱۷±۵۷/۱۸) و بعد از مداخله (۷/۴۵±۲۴/۰۲) نشان دهنده کاهش معنادار میانگین نمره کسب شده بعد از مداخله بود (۰/۰۰۱>P).  نتیجه گیری: برنامه آموزشی مبتنی بر شبکه مجازی باعث افزایش تاب آوری والدین کودکان مبتلابه سرطان می­ شود. کاربرد برنامه ­های آموزشی مبتنی بر شبکه های اجتماعی که قابلیت اجرایی بالایی دارند، به منظور افزایش تاب آوری و کاهش بار مراقبتی  والدین و به ویژه والدین کودکان مبتلابه سرطان، باید مدنظر مدیران پرستاری قرار گیرد.

ارزشیابی اثر آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر تاب آوری و بار مراقبتی والدین کودکان مبتلابه سرطان Keywords:

Virtual network , Resilience , Caregiver burden , Parents , Children cancer , آموزش مجازی , تاب آوری , بار مراقبتی , والدین , سرطان کودکان