افزایش بازده سلولهای خورشیدی پروسکایتی با بهینه سازی موقعیت نانوذرات نقره در لایه های مختلف

پروسکایتها با توجه به جذب نوری بالا و قابلیت ایجاد اکسایتون پایدار، کاربرد گسترده ای در سلولهای خورشیدی داشته اند. گاف انرژی مستقیم، ویژگیهای اپتیکی قابل تنظیم توسط ساختار پروسکایت مورد استفاده، درکنار روش ساخت ساده و ارزان از ویژگی برجسته ی انتخاب پروسکایت است. از معایب و چالشهای بزرگ سلولهای خورشیدی پروسکایتی، پایداری آنها است. سلولهای خورشیدی پروسکایتی CsPbBr۳ بازده پایینتری نسبت به پروسکایت CsPbI۳ دارند، اما از نظر پایداری طولانی مدت بهتر از پروسکایت نوع CsPbI۳ هستند. در این پروژه از نقاط کوانتومی پروسکایتی CsPbBr۳ به علت پایداری بیشتراستفاده شد و همچنین برای افزایش بازده سلول از نانوذرات نقره در محل مناسب بهره گرفته شد و بازده سلول خورشیدی از ۲/۶۵ درصد به ۵/۲ درصد افزایش یافت.

Keywords:

سلول خورشیدی پروسکایتی , نانوذرات نقره , پلاسمون