ارزیابی وضعیت پایداری درآمد در شهرداری های کوچک: نمونه موردی شهر قورچی باشی

اگر شهرداری ها نتوانند درآمد کافی و پایدار به دست آورند، نخواهند توانست تاسیسات ضروری در شهر را ایجاد و اداره کنند. هرچند کهمنابع مالی شهرداریها به صور مختلف قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند. پایداری دردرآمدهای مستلزم آن است که اولا این اقلام از استمرار نسبی برخوردار باشند و ثانیا حصول این درآمدها شرایط کیفی شهر را در معرضتهدید و تخریب قرار ندهد. بنابراین هدف اصلی مقاله حاضر بررسی میزان پایداری درآمدهای شهرداری قورچی باشی بهعنوان یک شهرکوچک در کشور است. روش تحقیق در این مطالعهی کاربردی، توصیفی- تحلیلی و با استناد به آمار رسمی منابع درآمدی شهرداری قورچیباشی از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۴۰۰ است. نتایج مطالعات نشان میدهد در کل ۲۶.۱۱ درصد از درآمدهای شهرداری قورچی باشی از محلعوارض است. کل درآمد شهرداری قورچی باشی از محل درامد پایدار ۷۴ / ۴ درصد است که بیشترین درصد آن به عوارض بر پروانه هایساختمانی اختصاص دارد و عوارض سالیانه خودروهای سواری و سایر وسایط نقلیه در مرتبه بعدی قرار دارد همچنین منبع اصلی درآمدشهرداری قورچی باشی سوخت ، سیگار و ... (تبصره ۲ ماده ۳۹) است. با توجه به اینکه درآمد اصلی شهر قورچی باشی از محل سوخت ،سیگار و ... (تبصره ۲ ماده ۳۹) بود؛ حدود ۴.۰۲ درصد از کل درآمد شهرداری مربوط به درآمدهای نیمه پایدار است و درآمد حاصل از کرایهماشین آلات ووسائط نقلیه بیشترین میزان درامد نیمه پایدار شهرداری را تشکیل میدهد و نکته ای جالب توجه اینکه ۹۱.۲ درصد درامدهایشهرداری قورچی باشی از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ از محل درامدهای ناپایدار تامین شده است و سوخت ، سیگار و ... (تبصره ۲ ماده ۳۹) با ۲۷درصد، عوارض بر فروش کالا و خدمات (عوارض عمومی) با ۱۶ درصد و سایر کمک های اعطائی دولت و سایر سازمان های دولتی با ۱۵درصد بیشترین درصد از درامدهای ناپایدار را شکل می دهد.

ارزیابی وضعیت پایداری درآمد در شهرداری های کوچک: نمونه موردی شهر قورچی باشی Keywords:

پایداری درآمد , اقلام درآمدی , شهرداری های کوچک , قورچی باشی