مدیریت کلاس های بزرگ : چالش اساتید دانشگاه های علوم پزشکی

اولین سطح مدیریت آموزشی، مدیریت کلاس بوده که اساس سطوح بالاتر است. مدیریت کلاس درس به معنای ایجاد شرایط لازم برای تحقق یادگیری است به عبارت دیگر، کنترل دانشجویان در کلاس جهت کمک به نظم وانضباط و ایجاد محیط مناسب جهت آسان نمودن یادگیری و تغییر رفتار همان مدیریت کلاس درس است(۱). مدیریت کلاس درس نیز می تواند تا حد زیادی تحت تاثیر اندازه کلاس درس باشد(۲). کلاس بزرگ به موسسه، رشته، خود کلاس و حجم کار بالاتر از حد معمول به دلیل تعداد بالای دانشجویان بستگی دارد(۳). اپری (Epri) استدلال کرد که هیچ تعریف دقیقی از کلاس درس بزرگ وجود ندارد (۴). مولریان- کاین (Mulryan-Kyne) پیشنهاد می کند که تنوع ویژگی های دانشجویان (به عنوان مثال، توانایی، سن، سابقه و تجربه) و همچنین ویژگی های معلم (به عنوان مثال، تجربه، مهارت ها، شایستگی ها) باید در نام گذاری کلاس بزرگ مورد توجه قرار گیرد(۳). در سطح جهانی، کلاس درس بزرگ همچنان یک مشکل برای اثربخشی تدریس و یادگیری در مدارس عالی محسوب می شود(۵) و مدیریت این کلاس ها با چالش های از قبیل حضور، درجه بندی، ارزیابی مکرر و دقیق مواجهه خواهد شد. در این کلاس ها اغلب اساتید از روش سخنرانی استفاده می کنند که باعث می شود دانشجویان احساس گمنامی و انزوا کنند که این خود سبب کاهش انگیزه، مشارکت ضعیف، حضور کمتر، رفتارهای حواس پرتی بیش تر (صحبت کردن دانشجویان، ارسال پیامک، گشت و گذار آنلاین) و همچنین سطوح پایین رضایت در ارزیابی ترم می گردد. این ها در واقع چالش هایی هستند که معلمان برای غلبه بر کلاس و همچنان تحت کنترل نگه داشتن کلاس با آن روبرو می شوند(۶). یافته مطالعه ای که در نامبیا انجام شده است حاکی از ناراضی بودن شرکت کنندگان از اندازه کلاس به عنوان محیط نامساعد برای آموزش و یادگیری است(۷). با این حال، تدریس در کلاس های بزرگ فرصت هایی برای بهبود مهارت های تدریس و ارائه آن، مهارت های سازمانی و مدیریتی، مهارت های بین فردی و بالاتر از همه مهارت های ارزشیابی برای اساتید فراهم می کند. دانشجویان در کلاس های بزرگ نیز فرصت اشتراک گذاری ایده ها و تجربیات جالب در طول دوره، را دارند دانشجویان یاد می گیرند که مسوولیت ها را به اشتراک بگذارند، به یکدیگر گوش دهند و نظرات خود را بیان کنند در نتیجه مهارت های ارزشمندی که می تواند به آنها در آینده کمک کند را توسعه دهند(۸). برای تدریس در یک کلاس بزرگ به مواردی مانند یادگیری فعال و مشارکت دانشجویان، ایجاد ارتباط، ارزیابی، حضور و غیاب و مدیریت کلاس درس توجه شود(۶). در کلاس های بزرگ اکثر دانشجویان احساس گمنامی می کنند، احتمالا رفتارهای منحرف کننده ای مانند دیر آمدن، زودتر رفتن، مکالمات جانبی، پیامک و دانشجویانی که فعالیت های دیگری را روی لپ تاپ خود انجام می دهند(۳). توصیه می شود از روش های فعال نگه داشتن دانشجویان برای آموزش استفاده شود. به جای منع استفاده از لپ تاپ و موبایل در کلاس از سوال تفکر انتقادی استفاده شود و به آنها اجازه دهید از لپ تاپ و موبایل خود برای پیدا کردن راه حل کمک بگیرند در حین سخنرانی قدم بزنید بدلیل تنوع شخصیت ها و احساس گمنامی ممکن است تضاد ایجاد شود که سعی کنید به راحتی مهار کنید(۶). از آنجا که رشته­های علوم پزشکی از جمله رشته های دانشگاهی است که متقاضیان زیادی دارد و تعداد زیادی دانشجو هرساله پذیرش می شوند، همواره اساتید آن با این چالش روبرو بوده اند که به دلیل شلوغی کلاس کنترل نظم کلاس و افزایش توجه در دانشجویان بسختی فراهم می شود. با توجه به این که مدیریت کلاس های بزرگ بسیار سخت و مشکل بوده و می تواند در کیفیت تدریس به دلیل ارزشیابی ناکافی در کلاس و عدم بازخورد مناسب و ارتباط ناکافی بین استاد و دانشجو، تاثیر بگذارد پیشنهاد می شود مدرسین علوم پزشکی از روش های نوین تدریس مانند کلاس وارونه یا روش های یادگیری مبتنی بر وب استفاده نماید و از آنجا که تاکنون مطالعه ای در این خصوص در دانشگاه های علوم پزشکی کشور یافت نشد، توصیه می شود مطالعات مختلف کیفی و کمی در این خصوص انجام پذیرد تا بتوان با اتخاذ راهبرد های مناسب از بروز این چالش ها کاست.

مدیریت کلاس های بزرگ : چالش اساتید دانشگاه های علوم پزشکی Keywords:

Letter To Editor , Managing , نامه به سردبیر , مدیریت