بررسی نقش میانجی گر یادگیری سازمانی بر رابطه میان هوش سازمانی و چابکی سازمانی در شرکت نفت گچساران

سازمان های کنونی در محیطی فعالیت می کنند که تغییرات سریع، آن ها را ملزم به داشتن استراتژی های انطباق پذیر می کند. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش میانجی گر یادگیری سازمانی بر رابطه میان هوش سازمانی و چابکی سازمانی در شرکت نفت گچساران انجام شده است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن شامل کارکنان شرکت نفت گچساران می باشد که تعداد آن ها برابر با ۲۵۰۰ نفر است. از این جامعه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان، نمونه ای به حجم ۳۳۲ نفر به صورت تصادفی طبقاتی و به شیوه سهمیه ای، سهم هر دستگاه و کارکنان مورد نظر انتخاب شده است و به منظور گردآوری داده ها از سه پرسشنامه هوش سازمانی، چابکی سازمانی و یادگیری سازمانی استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مدل های هوش سازمانی، چابکی سازمانی و یادگیری سازمانی قابل برازش و کاربرد می باشند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که یادگیری سازمانی نقش میانجی میان یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی ایفا می کند. همچنین میان هوش سازمانی و چابکی سازمانی، میان هوش سازمانی و یادگیری سازمانی و میان یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد.

Keywords:

یادگیری سازمانی , هوش سازمانی , چابکی سازمانی , شرکت نفت , میانجی گر , تحلیل عاملی تاییدی , مدل معادلات ساختاری.