سنجش کارایی بانک ملی بر اساس تحلیل پوششی داده ها

روش تحلیل پوشش داده ها (DEA) که رویکرد ناپارامتریک برآورد توابع مرزی است. در این روش بدون در نظر گرفتن شکل تبعی خاصی برای توابع، از برنامه ریزی خطی (LP) و در نظر گرفتن نهاده ها و ستانده های بسیار متفاوت استفاده شده است و اقدام به یک سری بهینه یابی می شود و مقدار کارایی واحدهای مورد بررسی تحت دو فرض بازدهی ثابت و متغیر به مقیاس تعیین می شود. امروزه نظام های اقتصادی نقش نظام های مالی، بازار پول و سرمایه و به تبع آن موسسات مالی و اعتباری که در راس آنها بانک ها قرار دارند از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش سنجش کارایی بانک ها بر اساس تحلیل پوششی داده ها می باشد. این تحقیق در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد و از لحاظ ماهیت توصیفی می باشد. در این پژوهش از روش خطی تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است که با مدلسازی در نرم افزار Excell انجام شده است. در این پژوهش ۵ شعبه بانک ملی بررسی شده است که از میان این ۵ شعبه سه شعبه کارآمد وجود دارد: شعب ۱ ، ۳ و ۵ .شعب ۲ و ۴ ناکارآمد هستند و به ترتیب ۰.۸۲۸ درصد و ۰.۹۲۰ درصد کارایی دارند.

Keywords:

کارایی , بانکداری , تحلیل پوششی داده ها , بانک ملی