کاهش خطر پذیری بلایای طبیعی در شهرها با رویکرد مدیریت و برنامه ریزی کاربری زمین
Publish place: Second National Conference on Crisis Management
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,239
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEVSLL02_350
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1391
Abstract:
اثرات بلایای طبیعی در شهرها بویژه در کشور های در حال توسعه به دلیل ضعف برنامه ریزی ، طراحی نامناسب و غیر فنی ساختمان ها وتاسیسات و گسترش فضاهای مسکونی در زمین نامناسب و... نسبت به سایر سکونتگاه های انسانی وخیم تر است. جهت کاهش خسارات و آسیبپذیری و همچنین ارتقای ایمنی شهرها و ایجاد شهرهای پایدار و تاب آور ، انجام مطالعات خطر پذیری و کاهش خطر پذیری در برنامه ریزی و طراحی های شهری ضروری است. مدیریت و برنامه ریزی کاربری زمین یکی از رویکرد ها ی موثر در کاهش خطر پذیری بلایای طبیعی محسوب می شود. این مقاله با بکار گیری روشی اسنادی و بر اساس تجربیات موجود ، ضمن اشاره به مفهوم کاهش خطر پذیری و مولفه ها و عوامل موثربر آن ، به نقش بالفعل و بالقوه مدیریت و برنامه ریزی کاربری زمین شهری به عنوان ابزاری برای کاهش خطر پذیری و آسیب پذیری شهرها درمقابل بلایای طبیعی و جایگاه آن در مدیریت خطر پذیری پرداخته است.
Keywords:
Authors
حسن ایزدی
عضو هیات علمی بخش شهرسازی، دانشگاه شیراز
سپیده برزگر
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، واحد بین الملل دانشگاه شیرا
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :