مدیریت پایدار شهری و تاثیر آن برمشارکت و رفتارشهروندی سازمانی

بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری بهبود کیفیت زندگی و خوشبختی شهروندان است؛ در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان متغیرهای گوناگونی نقش ایفا میکنند که در این میان نقش شهرداری برجسته تر خواهد بود؛ زیرا شهرداری ها با فراهم آوردن امکانات و خدمات زیربنایی در شهرها میتوانند چشم اندازی زیبا و دلپذیر از محیط و منظر شهری را برای ساکنان مجموعه های شهری فراهم آورند. شهرداری ها، به عنوان کاملترین سازمانهای ارائه دهنده خدمات عمومی به شهروندان، در شرایط کنونی با تغییرات، پیچیدگی ها، و تناقضات بسیار زیادی مواجه اند که مدیریت آنان را با چالشهای فراوان مواجه کرده است. در چنین سازمانهایی همچون همه سازمانهای ارائه دهنده خدمات، نیروی انسانی مهمترین سرمایه سازمان محسوب میشود و هر چه این سرمایه کیفیت مطلوبتری داشته باشد، احتمال موفقیت، بقا، و ارتقای سازمان بیشتر خواهد شد. مفهوم رفتار شهروندی سازمانی از جمله موضوع های اساسی در حوزه رفتار سازمانی است که در خلال سالیان اخیر توجه بسیاری از محققان را به سوی خود جلب کرده است محققان بر این موضوع تاکید دارند که رفتار شهروندی سازمانی، به عنوان یکی از منابع بسیار مهم سازمانی، تنها یک ویژگی شخصیتی و تابع فرد نیست و نمیتوان صرفا حالت های روحی و روانی افراد را تعیین کننده رفتار شهروندی سازمانی دانست. درواقع، رفتار شهروندی سازمانی یکی از عوامل ارزیابی شناختی از شغل و محیط کار بوده و مدیران قادرند این رفتار مطلوب را خلق کنند و تداوم بخشند بر این اساس، شناسایی عوامل فردی و محیطی اثرگذار بر رفتار شهروندی سازمانی اهمیت پیدا میکند. عوامل زیادی بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر دارند.

Keywords:

کلمات کلیدی: مدیریت پایدار شهری , مشارکت , رفتارشهروندی سازمانی