مقایسه تاثیر 20 دقیقه ماساژ ورزشی و کشش ایستا در اندام تحتانی بر میزان تعادل پویا و انعطاف پذیری تکواندو کاران جوان
Publish place: 1st National conference on new scientific achievements in the development of sport and physical
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,876
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTIAU01_233
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1391
Abstract:
گرم کردن بدن یکی از عامل های بسیار مهم در بهبود عملکرد ورزشی به شمار می رود. تاکنون پژوهشی تاثیرات ماساژ ورزشی و کشش ایستا را بر بخشهای قدامی و خلفی اندام تحتانی قبل از اجرا بر عملکردتعادل پویاوانعطاف پذیری تکواندوکاران را مورد بررسی قرار نداده است. چون در ورزش تکواندو قدرت انفجاری، تعادل و انعطاف پذیری از عوامل بسیار مهم هستند، بنابراین پژوهشی با عنوان مقایسه تاثیر ماساژ و کشش ایستا بر تعادل وانعطاف پذیری می تواند بسیار ضروری باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی تأثیر ماساژ ورزشی ، کشش ایستاو استراحت غیر فعالقبل ازاجرا بر اندام تحتانی بر تعادل و انعطاف پذیری تکواندوکاران جوان انجام شد. بدین منظور تعداد 17 تکواندوکار جوان ایلام با میانگین سنی 20/12 سال وزن 66/01 کیلوگرم و قد 179/3سانتیمتر، سانتیمتر، به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند. روش مطالعه در این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود و از روش متعادل متقاطع استفاده شد و از سه روش مداخله ] ماساژ، استراحت و کشش ایستا [ استفاده و اندازه گیریآزمونهای تعادل و انعطاف پذیری به وسیله )سیستم بایودکس و تخته انعطاف( انجام شد. در ابتدا آزمودنیها پس از انجام یک گرمکردن استاندارد آزمونهای تعادل و انعطاف پذیری را در پیشآزمون انجام داده و سپس بلافاصلهبه مدت 15 دقیقه یکی از سه روش مداخله )ماساژ، استراحت، کشش ایستا( اعمال شد و مجددا در پس آزمون همان آزمونها را تکرار کردند. از نرم افزار spss جهت تجزیه تحلیل آماری استفاده شد و از آزمون تی همبسته و –آنوا استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تعادل پس از 15 دقیقه ماساژ ورزشی افزایش و بعد از 15 کشش ایستا کاهش یافت و استراحت بی تاثیر بود همچنین 15 دقیقه کشش ایستا و 15 دقیقه ماساژ ورزشی تاثیر مثبتی بر میانگین انعطاف پذیری داشتند و استراحت اثر منفی بر میانگین انعطاف پذیری داشت. نتایج پژوهش حاظر با نتایج پژوهش های گذشته مطابقت داشت
Keywords:
Authors
ادریس رحیمی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
محمدرضا رمضان پور
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه تربی بدنی و علو ورزشی، م