تاثیر رضایت از زندگی زناشویی بر تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان

مقدمه: میزان باروری کل در ایران به کمتر از سطح جایگزینی رسیده است. این امر نگرانی های متعددی در رابطه با آینده جمعیت کشور در سیاستگذاران حوزه های مختلف ایجاد کرده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر رضایت از زندگی زناشویی زنان بر تعداد فرزندان زنده به ­دنیا آمده بود. مواد و روش کار: برای این منظور تعداد ۳۸۵ نفر از زنان همسردار ۱۸-۴۴ سال ساکن نقاط شهری شهرستان کاشان در سال ۱۴۰۱ با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای پیمایش شدند. برای اندازه گیری رضایت از زندگی زناشویی از پرسشنامه استاندارد استفاده و اعتبار آن نیز توسط تحلیل عاملی تاییدی بررسی و تایید شد. یافته ها: یافته­ ها نشان داد که میانگین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان مورد مطالعه برابر با ۱/۴۳ فرزند است. میانگین رضایت از زندگی زناشویی زنان پاسخگو کمتر از میانگین مورد انتظار بود و  تنها ۱۱ درصد پاسخگویان سطح رضایت از زندگی زناشویی بالا را گزارش کردند. نتایج تحلیل چند متغیره بیانگر آن بود که با افزایش رضایت از زندگی زناشویی زنان تعداد فرزندان زنده به­دنیا آمده به­طور معنی­داری افزایش می­یابد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد تلاش در راستای افزایش رضایت از زندگی زناشویی می­تواند سطح فعلی باروری را افزایش دهد. از این­رو، پیشنهاد می شود که در سیاست های جدید جمعیتی به تدوین برنامه­هایی، با هدف ارتقاء رضایت از زندگی زناشویی، توجه شود.

Keywords:

Women , Fertility , Marital Life Satisfaction , Kashan City , زنان , باروری , رضایت از زندگی زناشویی , شهر کاشان