بررسی کارایی فرایند اکسیداسیون اولتراسونیک در حذف داروی دیکلوفناک از محلول های آبی
Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 15، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-15-1_007
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1402
Abstract:
مقدمه: دیکلوفناک با فرمول شیمیایی C۱۴H۱۱Cl۲NO۲ یکی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (Nonsteroidal Anti-Inflammatory Drugs) است که برای کاهش التهاب و از بین بردن درد در شرایطی مانند آرتریت و یا آسیب حاد مورد استفاده قرار می گیرد. مقادیر بالای این نوع ترکیبات آلاینده در محیط زیست باعث ایجاد نگرانی های عمده ای همچون مقاومت باکتریایی و اختلال در عملکرد هورمونی انسان می شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی فرایند اکسیداسیون اولتراسونیک در حذف داروی دیکلوفناک از محلول های آبی انجام شد. روش ها: مطالعه تجربی- مداخله ای حاضر به منظور بررسی حذف داروی دیکلوفناک از محلول های آبی از طریق فرایند اکسیداسیون اولتراسونیک در شرایط آزمایشگاهی در ارتباط با نمونه های سنتتیک انجام شد. در این مطالعه برای اندازه گیری دیکلوفناک از یک دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به ستون DB-۵ استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار Design Expert بخش آنالیز واریانس (ANOVA) صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از مدل طراحی Taguchi نشان دادند که بیشترین بازدهی تجزیه دیکلوفناک (۸۷/۹۵ درصد) به وسیله فرایند اولتراسونیک تحت شرایط اپتیمم توان ۷۰ وات، ۹=pH، زمان واکنش ۱۰ دقیقه و غلظت اولیه داروی ۱ میلی گرم بر لیتر اتفاق افتاده است. در مطالعه حاضر نتایج آزمایش های مربوط به تاثیر فاکتورها گویای آن بودند که بازدهی تجزیه دیکلوفناک با کاهش غلظت اولیه دارو و افزایش توان اولتراسونیک، زمان واکنش و pH اولیه افزایش می یابد. علاوه براین، مقدار R۲ بالا و (۰۵/۰P<) نشان دهنده مناسب بودن مدل انتخاب شده بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که فرایند اولتراسونیک به تنهایی فرایند مناسبی برای تجزیه داروی دیکلوفناک از محلول های آبی می باشد.
Authors
Hamidreza حمیدرضا پورزمانی
Environment Research Center, Research Institute for Primordial Prevention of Non -communicable Disease, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran and Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medic
Prisa پریسا معتمدی
Student Research Committee, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :