اثربخشی درمان تلفیقی مبتنی پذیرش و تعهد و مثبت نگر بر تبعیت از درمان و امید به زندگی زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید: مطالعه تک موردی

مقدمه: آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی پیش رونده با علایم بالینی متغیر و التهابی است که باعث درد، خشکی و کاهش عملکرد مفاصل می شود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان تلفیقی مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and commitment therapy یا ACT) و مثبت نگر بر تبعیت از درمان و امید به زندگی زنان باردار مبتلا به روماتیسم انجام شد. روش ها: در این مطالعه از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان استفاده گردید. جامعه آماری متشکل از کلیه زنان مبتلا به روماتیسم در خرم آباد و حجم نمونه شامل ۳ نفر بود که به صورت در دسترس از میان زنان مبتلا انتخاب شدند. پروتکل درمان تلفیقی ACT و مثبت نگر در سه مرحله خط پایه و ۱۰ جلسه مداخله ۹۰ دقیقه ای و پیگیری سه مرحله ای اجرا گردید و آزمودنی ها به مقیاس های تبعیت از درمان و امید به زندگی پاسخ دادند. یافته ها: داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل گردید. بر این اساس، میانگین میزان بهبودی در متغیر تبعیت از درمان در مرحله پس از درمان سه نفر، ۷/۶۲ درصد و پیگیری، ۵/۶۰ درصد و در متغیر امید به زندگی در مرحله پس از درمان میانگین هر سه نفر، ۳/۵۳ درصد و میانگین پیگیری ۰۳/۵۱ درصد گزارش شد. نتیجه گیری: درمان تلفیقی ACT و مثبت نگر بر تبعیت از درمان و امید به زندگی زنان مبتلا تاثیرگذار می باشد. بنابراین، پیشنهاد می شود از این درمان جهت افزایش تبعیت از درمان و امید به زندگی در این بیماران استفاده گردد.

Keywords:

Acceptance and commitment therapy , Rheumatoid arthritis , Treatment adherence , Life expectancy , Single-case study , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , آرتریت روماتوئید , پایبندی به درمان , امید به زندگی , مطالعه تک موردی