کاهش اثر لوله جداری و پر شدگی ناقص فضای بین دیواره و لوله جداری در مطالعات چاه پیمایی ژئوتکنیکی دریایی هسته ای

یکی از مهم ترین مسایل در اجرای پروژه های ساختمانی انجام مطالعات ژئوتکنیک خاک است . تعیین چینش ، ضخامت ، نوع و شیب لایه های زمین شناسی باید در انتخاب نوع پی سازه در نظر گرفته شود تا ساختگاه مقاومت کافی داشته باشد. مطالعات ژئوتکنیکی به خاطر هزینه بالا و زمانبر بودن، از مشکلات انجام پروژه ها محسوب می شود. از این رو انجام عملیات چاه پیمایی کم عمق در کنار بررسی های ژئوتکنیکی باعث کاهش زمان برداشت داده و بالا رفتن دقت مطالعات می شود. اندازه گیری چگالی لایه ها همراه با سرعت امواج تراکم ی و برشی جهت تعیین خواص الاستیک لایه ها در مطالعات ژئوتکنیکی و محاسبات ریسک خسارات ناشی از زلزله در سازه های حساس ضرورت اجتناب ناپذیر دارد. به منظور اندازه گیری چگالی لایه ها لازم است از سوند گاما-گاما همراه با ماده رادیو اکتیو سزیوم ۱۳۷ استفاده گردد. جهت ایمنی ماده رادیواکتیو در مقابل ریزش جداره چاه نیاز به نصب لوله جداری می باشد. اندازه گیری سرعت موج برشی در لایه ها در عملیات دریایی مستلزم استفاده از ماسه جهت پرکردن فضای خالی بین لوله جداری و لایه های زمین (backfill) است . نصب لوله و فضای حاصل بین لوله و زمین که از آب و ماسه پر شده است ، بدلیل یکنواخت نبودن فضای پر شده از ماسه باعث ایجاد خطا در اندازه گیری چگالی لایه ها شده، لذا گاهی ناچار به حفاری مجدد چاه و هزینه های زیادی می گردد. در این مطالعه در نظر است با استفاده از اندازه گیری های آزمایشگاهی و ایجاد همبستگی بین داده های چاه پیمایی و ژئوتکنیکی خطای اندازه گیری حاصل از پر کردن جداره و لوله جداری به طرز قابل قبولی مرتفع گردد.

Keywords:

چاه پیمایی دریایی , ژئوتکنیک , گاما -گاما , پر شدن جداره , لوله جداری , همبستگی