نقش و ضرورت فیبرنوری در ایستگاه های مترو

هدف مقاله حاضر بررسی نقش و ضرورت فیبرنوری در ایستگاه های مترو می باشد، به منظور انجام این پژوهش از روش توصیفی– تحلیلی بهره گرفته است. استفاده از شبکه های فیبرنوری در دهه اخیر در بسیاری از کشورها منجمله ایران بسیار رواج یافته است. مزیت سنسورهای فیبرنوری در مقابل سنسورهای الکتریکی معمولی باعث شده است که کاربرد بیشتری داشته باشند و در محیط های مختلف علی الخصوص در صنعت حمل و نقل ریلی شهری (مترو) مورد استفاده قرار می گیرند، سامانه مخابرات مترو از ساعت مرکزی، سامانه فیبر نوری، مراکز تلفن خصوصی، سامانه اطلاع رسانی همگانی، مخابرات رادیویی، بی سیم های دیسپچینگ، دوربین های مدار بسته تشکیل شده و تمامی اماکن و ایستگاه های مترو را پوشش می دهند. سامانه مخابرات نوری و انتقال داده ها، مسوولیت ارتباط کلیه ایستگاه ها و مراکز کنترل را از نظر ارتباطات صوتی و داده های کنترلی برعهده دارد. در ضمن پیشرفت های اخیر و کاهش هزینه ها باعث توجه و تحقیق بیشتر بر روی سنسور فیبر نوری شده است. در شرکت های مخابراتی وارتباطی کشور برای تسریع در ایجاد ارتباطات و انتقالات داده ها و اطلاعات در قطار شهری، از شبکه های فیبر نوری استفاده می شود که در مقایسه با سایر روش های ارتباطی همانند شبکه های بی سیم GPS و ...) دارای سرعت و پهنای باند بالایی بوده و از امنیت بالایی هم برخوردار است زیرا ارتباطات از طریق کابل های به کار گذاشته شده در مسیرهای مختلفی صورت می گیرد.بنابراین تکنولوژی این سنسورها امکان حسگری انواع پارامترها از جمله کرنش، دما و فشار در محیط های ناملایم و مکان های پرت و دوردست را میسر نموده است.

Keywords:

فیبرنوری , قطار شهری , ایستگاه های مترو.