واکاوی تاریخی پیدایش احزاب سیاسی در الجزایر و مغرب و سناریوهای پیش رو از استقلال تا بهار عربی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 142

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IIWFS-5-1_006

تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1402

Abstract:

احزاب سیاسی از مظاهر دموکراسی و بازتاب واقعیت های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند. الجزایر و مغرب به دلیل قرارگرفتن در همسایگی یکدیگر، هم نژادی و حضور استعمار فرانسه در آنجا، اشتراک های متعددی با یکدیگر دارند. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، وضعیت احزاب سیاسی در الجزایر و مغرب را از استقلال آن ها (۱۹۶۲-۱۹۵۶) تا حوادث موسوم به «بهار عربی» (۲۰۰۹-۲۰۱۱) از نظر تاریخی بررسی می کنیم. به دنبال پاسخ این پرسش هستیم که دلایل پیدایش احزاب در الجزایر و مغرب و نقش آن ها در استقلال این کشورها چیست؟ چه سناریوهایی فراروی احزاب سیاسی در الجزایر و مغرب وجود دارد؟ در این پژوهش به این نتایج رسیدیم که ریشه های تاریخی پیدایش احزاب سیاسی در الجزایر و مغرب به دوران استعمار باز می گردد، اما پس از استقلال، آن ها متفاوت به نظام حزبی نگریستند. الجزایر ابتدا اساس نظام حاکمیتی خویش را تک حزبی سوسیالسیتی قرار داد و سپس از سال ۱۹۸۹ به این نظام پایان داد و اساس چندحزبی را ایجاد کرد. مغرب نیز نظام چندحزبی را در پیش گرفت. الجزایر و مغرب برای درامان ماندن از موج انقلاب و اصلاحات سیاسی و اقتصادی سال ۲۰۱۱ تدابیری اندیشیدند؛ الجزایر به بالکان سازی احزاب سیاسی پرداخت و احزاب و پارلمان را به مرکزی برای قانونمندسازی اهداف و تصمیمات دولت تبدیل کرد. در مغرب، دربار به تضعیف احزاب و برجسته سازی خویش در افکار عمومی پرداخت، اما همچنان به دلیل نگرانی از اقتدار احزابی همچون استقلال، به نظام چندحزبی رضایت داد. از نقاط مشترک در زمینه احزاب در الجزایر و مغرب پس از سال ۲۰۱۱، رشد احزاب اسلام گرا در دوره ای خاص و تضعیف آن ها به طور هم زمان است.

Authors

مجید منهاجی

دانش آموخته دکتری تاریخ اسلام، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

منصور طرفداری

استادیار گروه ایرانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه میبد، میبد، یزد، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Abbasi, Majid - Amoee, Reza (۲۰۲۰), The Role of Sub-national ...
  • Al-Hadhi, Muhammad (۲۰۰۹), Political pluralism in Morocco: one of the ...
  • Al-Salawi, Muhammad Adeeb (۲۰۱۵), Moroccan Political Parties, ۱۹۳۴-۲۰۱۴, Rabat: Rabat ...
  • Abdel Nour, Nagy (۲۰۱۴), “The Historical Dimension of Multiparty Pluralism ...
  • Bella, Al-Arabi (۲۰۱۲), political parties and the democratic transition, in ...
  • El-Sharkawy, Pace (۲۰۰۸), Political systems in the contemporary world, Cairo: ...
  • Jabbar, Abdul Majeed (۲۰۰۳), “Party pluralism in Algeria,” Parliamentary Thought ...
  • Haroush, Noureddine (۲۰۰۹), Political Parties, Algeria: Dar Al-Ummah ...
  • Harb, A.G. (۱۹۸۷), Political parties in the Third World, Kuwait: ...
  • Haruri, Saham-Saeedi, Elham Knight (۲۰۱۶), "Characteristics of the Duties of ...
  • Qadash, Mahfouz (۲۰۰۸), History of the Algerian National Movement, Leather ...
  • Khashan, Ali (۲۰۲۱), "The work of al-Thurat al-Arabi al-Arabi Ali ...
  • Mansi, Ahmed (Editor) (۱۹۹۴), Democratic Transition in the Arab Maghreb ...
  • Nakawy, Saeed (۲۰۰۳), The party scene in Morocco between the ...
  • Narrator, Secretary (۱۹۹۸), Party pluralism in the experience of the ...
  • Sarah, Fayez (BTA), Parties and Forces in Morocco, London: Riyadh ...
  • Suwaqat, Secretary (۲۰۱۷), Political parties and parliamentary performance in the ...
  • Suwaqat, Ahmad (۲۰۰۶), "The party experience in Algeria, ۱۹۶۲-۲۰۰۴", Al-Researcher ...
  • Sardarnia, Khaliloullah (۲۰۲۰), Ethnic-Religious violence in the Arab Middle East ...
  • Saidoni, Naseruddin (۲۰۰۰), Algeria, the origins and horizons of the ...
  • Turkey, Rabeh (۲۰۰۴), The Historical Society of Algerian Muslim Scholars ...
  • نمایش کامل مراجع