ارزیابی مولفه های موثر بر تغییر کاربری مسکونی شهری(نمونه موردی: کلان شهر اهواز)

شهراهواز در دهه­های گذشته با توجه به در مرکزیت قرار گرفتن استان، مها جرت­های بی­رویه روستا- شهری، نرخ بالای رشد جمعیت، عدم سیاستگذاری­های صحیح و متناسب با استاندارهای شهرسازی و عدم رعایت سرانه­ها و تراکم­های شهری تغییرات زیادی را در کاربری­های اراضی خود تجربه نموده است، بطوری­که فضای مسکونی نسبت به سایر کاربری­ها تغییرات زیادی داشته است. این امر باعث گردیده است تا زمین­های کشاورزی مرغوب زیادی از شهر اهواز زیر ساختمان­سازی­های غیراصولی شهری قرار گیرد.به­همین منظور، هدف پژوهش حاضر ارزیابی مولفه­های موثر بر تغییر کاربری مسکونی شهری(نمونه موردی: کلان­شهر اهواز) است. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانه­ای و از طریق تکمیل پرسشنامه جمع­آوری گردیده­است و جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون T و از رویکرد آماری مدلسازی معادله­های ساختاری (SEM)  استفاده شد. نتایج نشان داد که الگوی مفهومی پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. از طرف دیگر، نتایج نشان داد که بین مولفه­های پژوهش حاضر با تغییرات کاربری مسکونی شهری رابطه­ی مثبت و معناداری وجود دارد؛ و همچنین نتایج آزمون تی تک نمونه­ای نشان داد که بالاترین میانگین و در نتیجه بیشترین تاثیر بر تغییر کاربری مسکونی به ترتیب مربوط به عامل محیطی (با میانگین ۰۱/۴)، عامل اقتصادی (۹۶/۳)، عامل اجتماعی (۸۶/۳) و عامل فرهنگی (۵۲/۳) بود. مطابق نتایج بیشترین تاثیر مربوط به عامل محیطی و کمترین تاثیر مربوط به عامل فرهنگی بود. بنابراین جهت انجام اقدامات لازم نیازمند توجه جدی مدیران و برنامه­ریزان شهری و منطقه­ای است.

Keywords:

شهرنشینی , کاربری اراضی شهری , کاربری مسکونی , مدلسازی Smart PLS , کلان شهر اهواز