فن آوری های نوین فرایندی در واحد جاسازی هوا (ASU) جهت مدیریت انرژی

امروزه با توجه به تعدد و پرکاربرد بودن واحدهای جداسازی هوا و تولید اکسیژن و نیتروژن و آرگون به روش کرایوژنیک توجه بسیاری از محققان بر روی مطالعه واحدها از جنبه مصرف انرژی معطوف شده است . در این مقاله به روشهای نوین فرایندی مورد استفاده در واحد جداسازی هوا جهت صرفه جویی در مصرف انرژی که در ایران و دیگر نقاط دنیا در حال شکل گیری وبعضا اجرا است پرداخته شده است . در واحد جداسازی هوا با ظرفیت تولید ۸۴۰۰۰ نرمال مترمکعب اکسیژن در ساعت حدود ۷۵,۰ کیلووات ساعت انرژی به ازای تولید هر نرمال مترمکعب از اکسیژن مصرف می کند. بالغ بر ۱۰ درصد از این انرژی مربوط به خنک سازی هوای بین مراحل کمپرسور و مبدل توربین بخار می باشد. یکی از راهه ای استفاده از این پتانسیل حرارتی استفاده از سیکل رانکین ارگانیک در قسمت فشردهسازی واحد می باشد. علاوه بر این بیشترین مصرف انرژی الکتریکی واحد در زمان احیا مربوط به هیترهای برقی بوده که حدود ۶۲,۴ مگاوات ساعت انرژی مصرف می کنند . استفاده از این انرژی ها با تغییرات فرایندی ، باعث کاهش قابل توجه مصرف انرژی در واحد جداسازی هوا می گردد. همچنین با استفاده از سیکل رانکین علاوه بر اینکه از هدر رفت انرژی جلوگیری می شود می توان از انرژی آن در جهت نصب یک رطوبت گیر در ورودی واحد استفاده کرد که موجب کارایی بیشتر کمپرسور می گردد.

Keywords:

جداسازی هوا , کرایوژنیک , مدیریت انرژی , اکسرژی , تولید اکسیژن