پیش بینی رفتارهای خودمراقبتی و کیفیت زندگی بر اساس درک از بیماری در افراد با نارسایی قلبی

زمینه و هدف: ادراک بیماری می تواند بر سلامت روان فرد و نحوه برخورد بیماران با بیماری تاثیر می گذارد و بدین ترتیب رفتارهای خودمراقبتی و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه پیش بینی رفتارهای خودمراقبتی و کیفیت زندگی براساس درک از بیماری افراد با نارسایی قلبی بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی پیش بین از دی ماه ۱۳۹۶ تا اردیبهشت ۱۳۹۷ بر روی ۱۵۰ بیمار مبتلا به نارسایی قلب که به روش مستمر انتخاب شدند انجام گردید. داده ها به صورت خود گزارش دهی با استفاده از پرسشنامه اروپایی رفتارهای مراقبت از خود در بیماران نارسایی، پرسشنامه کوتاه درک از بیماری و پرسشنامه زندگی با نارسایی قلبی مینه سوتا جمع آوری شدند. جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون آنالیز واریانس، کای اسکوئر، تی مستقل و ضریب تعیین در نرم افزارSPSS  نسخه ۱۶ استفاده شد.   یافته ها: براساس نتایج، میانگین نمرات درک از بیماری با HF برابر با ۸۶/۷ ± ۴۲/۵۹ بود. میانگین رفتارهای خودمراقبتی ۷۹/۷ ± ۲۴/۳۶ (با بیشینه و کمینه ۱۵-۵۳) بدست آمد که نشاندهنده خودمراقبتی در سطح متوسط بیماران است. کمترین و بیشترین نمره کیفیت زندگی به ترتیب برابر با ۰ و ۹۷ با میانگین ۸۴/۱۶ ± ۵۳/۵۹ (بالاتر از میانه نمره ابزار) بود بدین معنا که کیفیت زندگی واحدهای مورد پژوهش در سطح ضعیف قرار داشت. بر اساس نتایج ۱۲ درصد از تغییرات رفتارهای خودمراقبتی و ۴۲ درصد از تغییرات نمره کیفیت زندگی تحت تاثیر درک از بیماری براساس مشخصات جمعیت شناختی تبیین شده اند. نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته ها، درک از بیماری پیش بینی کننده کیفیت زندگی و رفتارهای خودمراقبتی است. کارکنان سلامت مخصوصا پرستاران که در ارتباط بیشتری با بیماران هستند می توانند با آموزش بیماران در جهت بهبود ادراک بیماران تلاش نمایند تا در نهایت خودمراقبتی و کیفیت زندگی آنها افزایش یابد.

Keywords:

Heart Failure , Illness Perception , Self-care Behaviors , Quality of Life , درک از بیماری , رفتارهای خودمراقبتی , کیفیت زندگی , نارسایی قلبی