پیش بینی کاهش ولع مصرف مواد مخدر بر اساس تاب آوری و خودکنترلی در مردان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت

پژوهش با هدف  پیش بینی کاهش ولع مصرف مواد مخدر بر اساس تاب آوری و خودکنترلی در مردان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد انجام شد. نوع پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت در نیمه اول سال ۱۴۰۱ به تعداد ۲۱۲ نفر بود که از بین آنها تعداد ۱۳۶ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ولع مصرف فرانکن و همکاران (۲۰۰۶)، تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و خودکنترلی تانجی و همکاران (۲۰۱۴) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و بوسیله نرم افزارSPSS۲۴  تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین تاب آوری با کاهش ولع مصرف مواد مخدر همبستگی معناداری وجود دارد (۰۱/۰>P). بین خودکنترلی با کاهش ولع مصرف مواد مخدر همبستگی معناداری وجود دارد (۰۱/۰>P) با توجه به یافته های پژوهش می-توان نتیجه گرفت که تاب آوری و خودکنترلی پیش بین مناسبی برای کاهش ولع مصرف مواد مخدر در بین مردان می باشد.

Keywords:

ولع مصرف مواد مخدر , تاب آوری , خودکنترلی , مراکز ترک اعتیاد