مدل یابی ارتباط حمایت تحصیلی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی امید به تحصیل و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان ابتدایی سیستان بلوچستان

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط حمایت تحصیلی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجیامید به تحصیل و بی صداقتی تحصیلی درمیان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی سیستان بلوچستاندر سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ است که شامل ۱۸۴۷ دانشآموز است. از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای انتخاب شدند . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقان زاده و حسینعلی (۱۳۹۱) و پرسشنامهبی صداقتی تحصیلی مک کیب و تروینو (۱۹۹۷)، پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶) و پرسشنامه حمایت تحصیلیساندز و پلاکت (۲۰۰۵) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود وضرایب همبستگی از حمایت تحصیلی به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کلامید به تحصیل قادر به میانجیگری رابطه بینحمایت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی بود؛ اما بی صداقتی تحصیلی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین امید تحصیلی و سرزندگیتحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنیداری برای مسیر حمایت تحصیلی به سرزندگی تحصیلی و همچنین امیدبهتحصیل به سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد و میتوان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرهامعنی دار بوده و حمایت تحصیلی و امید به تحصیل بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارند.

Keywords:

حمایت تحصیلی , بی صداقتی تحصیلی , سرزندگی تحصیلی , امید تحصیلی