رسوبات وچیاپینگین در شمال غرب و جنوب غرب ایران و تاثیرپذیری آنها از فرونشینی تکتونیکی پرمین پسین

توزیع ریز رخساره ها در دو برش آلی باشی و زال در ناحیه جلفا و دو برش مطالعه شده در دره همبست در ناحیه آباده نشان دهنده محیط دریایی باز و نسبتا عمیق در موقعیت های رمپ میانی و بیرونی است. با توجه به محتویات فونایی و نوع ریز رخساره های موجود در رسوبات وچیاپینگین در برشهای مورد مطالعه، بخشهای زیرین وچیاپینگین دارای ویژگیهای رمپ میانی و بخشهای بالایی آن عمدتا یک محیط رمپ بیرونی را نشان می دهد. منحنی های فرونشینی برای نواحی البرز و آباده، نشان دهنده حادثه ریفتینگ پرمین آغازی با سوبسیدانس قوی در پرمین میانی و بالایی است که با یک روند افزایش فرونشینی از شمال (البرز) به طرف جنوب (آباده) همراه می باشد. افزایش فرونشینی تکتونیکی افزایش ضخامت توالیهای از شمال به سمت جنوب را نشان می دهد که در نهشته های وچیاپینگین دو ناحیه جلفا و آباده نیز قابل شناسایی است، بطوریکه در ناحیه آباده ضخامت رسوبات وچیاپینگین در مقایسه با رسوبات همزمان خود در ناحیه جلفا ۴ برابر بیشتر است. این افزایش ضخامت در ناحیه آباده بیشتر مربوط به بخشهای زیرین وچیاپینگین است و بخشهای بالایی آن که شامل واحد ۶ سازند همبست است و تقریبا معادل با طبقات جلفای بالا در ناحیه جلفا می باشد اختلاف ضخامت قابل توجهی را نشان نمی دهد. علاوه براین، افزایش فرونشینی تکتونیکی بالا آمدن بیشتر سطح آب دریا و عمیق شدگی را باعث شده که با کاهش اندازه و تنوع براکیوپودها و فراوانی استراکدهای با پوسته کوچک و سوزن اسفنج در طبقات جلفای بالایی و فراوانی فونای پلاژیک نظیر کنودونتها و آمونوئیدها در واحد ۶ سازند همبست همراه شده است.

Keywords:

وچیاپینگین , جلفا , آباده , تغییرات ریزرخساره ای , محیط رمپ