بررسی شدت رسوبدهی و فرسایش بادی با استفاده مدل IRIFR۱ در منطقه امیرآباد جاجرم خراسان شمالی

فرسایش بادی فرآیندی است که به سبب افزایش سرعت باد و در اثر تلاطم آن در سطح زمین عاری از پوشش ایجاد می شود. بخش وسیعی از کشور ایران را مناطق خشک و فراخشک فراگرفته است که به دلیل شرایط خاص محیطی زمینه برای وقوع فرسایش بادی بسیار مساعد است . در این تحقیق از روش تجربی IRIFR۱ برای بررسی شدت رسوبدهی و فرسایش بادی در منطقه امیرآباد جاجر خراسان شمالی استفاده شد. بدین منظور عوامل ۹ گانه مدل اریفر بررسی و امتیازات و نمرهدهی به واحدهای کاری محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین امتیاز مربوط به رخساره ژئو مورفولوژی منطقه حمل با ۵/۵۶ امتیاز و در کلاس شدت فرسایش بادی متوسط و کم ترین امتیاز مربوط به رخساره ژئو مورفولوژی اراضی زراعی با ۳۲ امتیاز و در کلاس شدت فرسایش بادی کم قرار دارند. از بین هفت رخساره ژئو مورفولوژی منطقه ، ۴ رخساره در کلاس فرسایش بادی کم و ۳ رخساره در کلاس فرسایش بادی متوسط قرار دارند. بیش ترین میزان رسوبدهی مربوط به رخساره ژئو مورفولوژی منطقه حمل با ۳۰/۶۹۱ تن در کیلومترمربع در سال و کم ترین میزان رسوبدهی نیز مربوط به رخساره ژئو مورفولوژی اراضی زراعی به میزان ۰۷/۲۰۳ تن در کیلومترمربع در سال می باشد.

Keywords:

فرسایش بادی , امیرآباد , باد , رسوبدهی , IRIFR