طراحی، ساخت و ارزیابی ماشین قابل حمل برداشت گل محمدی

گل محمدی با نام علمی Rosa damascena از مهم ترین انواع گل های رز در دنیا و از مشهورترین گیاهان در تاریخ باغبانی است. زمان برداشت گل محمدی، از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه و قبل از طلوع آفتاب در هوای خنک بامدادی است. در این تحقیق نسبت به طراحی و ساخت دستگاه برداشت گل محمدی قابل حمل توسط کارگر اقدام شد. این دستگاه شامل تیغه برش، لوله مکش، موتور مکنده بنزینی، شاسی، کوله پشتی و واحد جداساز سیکلونی می باشد. کلیه تجهیزات از جمله موتور و سیکلون بر شاسی نصب می شود و توسط کارگر قابل حمل است. گل دقیقا از زیر نهنج توسط تیغه رفت و برگشتی بریده شده و توسط مکش ایجاد شده توسط موتور مکنده، وارد لوله مکش و سپس به واحد جداساز سیکلونی انتقال می یابد. در نهایت گل از طریق لوله خروجی سیکلون به کیسه برزنتی منتقل و در آن جمع آوری خواهد شد. ارزیابی دستگاه با استفاده از طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و سه تکرار در دشت گل لایزنگان داراب انجام شد. تیمار ها شامل تغییرات دور موتور در سه سطح ۹۰۰، ۱۲۰۰ و ۱۵۰۰ دور در دقیقه بود. در هر یک از تیمارها پارامتر های سوخت مصرفی و زمان مصرفی برای انجام عملیات برداشت اندازه گیری شد. تیمار شاهد، برداشت با دست توسط کارگر در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج ارزیابی، با افزایش دور موتور علی رغم افزایش مصرف سوخت، زمان مفید برداشت کاهش یافت. همچنین کاهش زمان برداشت در حداکثر دور موتور نسبت به برداشت دستی و برداشت در دو سطح دیگر دور مشاهده شد.

Keywords:

گل محمدی , برداشت مکانیزه , دستگاه قابل حمل , سوخت مصرفی , زمان برداشت