تبیین جامعه شناختی تاثیر شبکه های اجتماعی (مجازی) بر امنیت مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی: شهروندان تهرانی)

مشارکت سیاسی از مهم ترین ارکان نظام های سیاسی است در این میان امنیت مشارکت سیاسی نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. شبکه های اجتماعی مجازی به علت قدرت بسیج کنندگی و تاثیرگذاری بر افکار عمومی می توانند امنیت مشارکت سیاسی را تحت تاثیر قرار دهند. در واقع فضای مجازی و شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان ابزارهای مهم در تهدید نرم محسوب می شوند که می توانند بر شکاف بین نخبگان و حاکمیت با مردم و جهت دهی به افکار عمومی موثر باشند. پژوهش حاضر به لحاظ روشی، پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق کلیه افراد بالای ۱۸ ساکن شهر تهران بودند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی بود، حجم نمونه براساس فرمول کوکران براساس جمعیت بالای ۱۸ سال هر منطقه مجموعا ۱۹۱۳ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه در طیف لیکرت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با مدل معادلات ساختاری و نرم افزار Smart Pls نیز استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد؛ بین شبکه های اجتماعی (مجازی) با امنیت مشارکت سیاسی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بین شبکه های اجتماعی (مجازی) با آگاهی اجتماعی و مطالبه گری رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بین آگاهی اجتماعی و مطالبه گری با امنیت مشارکت سیاسی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. نتیجه این که شبکه های اجتماعی به علت کارکردهای اطلاع رسانی، انتشار انواع اخبار، و سرعت انتشار و نیز قابلیت هایی نظیر تاثیرگذاری بر افکار عمومی، جهت دهی به جریان های عمومی جامعه و حساس سازی جامعه نسبت به مسائل مختلف نقش مهمی در آگاهی اجتماعی-سیاسی، امنیت در حوزه مشارکت سیاسی و مطالبات اجتماعی دارند.

Keywords:

واژگان کلیدی: شبکه های اجتماعی مجازی , امنیت مشارکت سیاسی , آگاهی اجتماعی , مطالبه گری