مقایسه انتقال حرارت زی سرامیک هیدروکسی آپاتیت در آب و مایع شبیه ساز بدن پس از اضافه کردن نانولوله های کربنی

درحالی که هیدروکسی آپاتیت، یکی از زی سرامیک­های زیست­سازگار و عایق است، نانولوله های کربنی از قابلیت هدایت حرارتی بالایی برخوردارند. این پژوهش با هدف مقایسه هدایت حرارتی چندسازه هیدروکسی آپاتیت/ نانولوله کربنی، در دو سیال آب و مایع شبیه ساز بدن به منظور دستیابی هم زمان به زیست­ سازگاری و هدایت حرارتی برای پوشش دهی دندانی انجام شد. در این مطالعه، پس از سنتز هیدروکسی آپاتیت، نانوسیال هیدروکسی آپاتیت ساخته و نانولوله های کربنی آماده سازی­ شده (با نسبت حجمی هیدروکسی آپاتیت/ نانولوله کربنی معادل ۱) به آن اضافه ­شد تا نانوسیال با درصدهای حجمی مختلف (۲/۰ تا ۱) از ماده چندسازه ای به دست آید. آزمون های پراش پرتوی ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) برای     مشخصه یابی نانومواد و مواد چندسازه ای انجام شد. اندازه ­گیری هدایت حرارتی برای هر دو نانو­سیال چندسازه ای بر پایه آب و مایع شبیه ساز بدن در بازه دمایی ۲۰ تا ۵۰ درجه سلسیوس انجام شد. نتایج نشان داد که بالاترین درصد افزایش هدایت حرارتی در نانوسیال چندسازه ای، مربوط به نمونه یک درصد حجمی است؛ به طوری که برای نانوسیال چندسازه ای بر پایه آب، افزایش ۲۰ درصدی و برای نانوسیال چندسازه ای بر پایه مایع شبیه ساز بدن، افزایش ۳۲ درصدی در دمای ۵۰ درجه سلسیوس حاصل می­ شود.

مقایسه انتقال حرارت زی سرامیک هیدروکسی آپاتیت در آب و مایع شبیه ساز بدن پس از اضافه کردن نانولوله های کربنی Keywords:

هدایت حرارتی , هیدروکسی آپاتیت , نانولوله های کربنی , پوشش دهی دندانی , نانوسیال