بررسی پراکنش سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) به عنوان یک گونه مهاجم در استان های البرز و قزوین با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 14، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-14-3_002
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
Abstract:
سنجاب ایرانی اخیرا در دامنه های جنوبی کوه های البرز ایران، به خصوص استان های قزوین و البرز به وفور دیده می شود. هجوم سنجاب های ایرانی سبب خسارت اقتصادی و اکولوژیک به منطقه گردیده و به یک نگرانی مهم برای عموم تبدیل شده است. تحقیق حاضر باهدف مدل سازی مطلوبیت زیستگاه سنجاب های ایرانی به عنوان یک گونه مهاجم در استان های البرز و قزوین و شناسایی مناطق مطلوب این گونه در منطقه که هنوز سنجاب ها به آنجا ورود نکرده انجام شده است. در این مطالعه به منظور مدل سازی روند پراکنش سنجاب های منطقه از نرم افزار Maxent که از مدل حداکثر آنتروپی برای مدل سازی بهره می برد استفاده گردید. متغیرهای وابسته شامل نقاط حضور گونه سنجاب ایرانی مهاجم در منطقه است و متغیر مستقل شامل ۱۴ متغیر محیطی متشکل از متغیرهای زیستگاهی و اقلیمی تاثیرگذار بر مطلوبیت زیستگاه گونه سنجاب ایرانی است. نتایج مدل نشان می دهد که متغیر کاربری اراضی (طبقات باغات منطقه، مناطق شهری و کشاورزی)، متغیر اقلیمی دامنه میانگین دمای روزانه (Bio ۲) و متغیر پوشش گیاهی (طبقات کشاورزی و باغات آبی و پوشش تاج درختان) مهم ترین متغیرهای موثر بر مطلوبیت زیستگاهی گونه سنجاب ایرانی در منطقه شناسایی شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد باغات منطقه، مناطق شهری، کشاورزی و مناطق حساس اکولوژیکی مانند مناطق حفاظت شده (البرز مرکزی، باشگل، الموت) و منطقه شکار ممنوع طالقان که تاکنون سنجاب مهاجم آن جا حمله نکرده جزو زیستگاه مطلوب این گونه مهاجم قرار دارد و در معرض هجوم آینده این گونه است. لذا نیاز به اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از خسارت جبران ناپذیر اقتصادی و اکولوژیکی به گونه های بومی است.
Keywords:
Authors
رضا قاسم پور
گروه محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
جلیل ایمانی هرسینی
گروه محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد کابلی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
امیر علم بیگی
گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :