مطالعه تلفات ناشی از آلودگی آبشش ماهیان خاویاری سیبری (Acipenser baerii) به انگل دیکلی بوتریوم آرماتوم (Diclybothrium armatum) در مزارع پرورشی ماهیان خاویاری استان های قم و مازندران
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 78
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-4_026
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
Abstract:
ماهیان خاویاری یا تاس ماهیان از ارزشمندترین گونه های آبزیان در سراسر جهان به شمار رفته و از دیدگاه تجاری و اقتصادی از اهمیت به سزایی برخوردارند. انگل ترماتود منوژن دیکلیبوتریوم آرماتوم یکی از انگل هایی به شمار می رود که نسبت به میزبان خود اختصاصیت داشته و متعاقب تهاجم به میزبان، سبب بروز علائمی نظیر اختلال در سیستم تنفسی، آسیب های متعدد آبششی، کاهش تحرک، شنای سطحی، بلعیدن حباب های هوا در نزدیکی سطح آب و تلفات مداوم در ماهیان خاویاری سیبری می گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی عوامل تلفات در ماهیان خاویاری سیبری مزارع پرورشی ماهیان خاویاری استان های قم و مازندران بود. در این مطالعه، ۲۰ عدد ماهی خاویاری سیبری با اندازه ۸۰ الی ۹۰ سانتی متری در طی ماه های اردیبهشت و شهریور سال ۱۳۹۹ از مزارع پرورشی ماهیان خاویاری به کلینیک آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع شده و از لحاظ ویژگی ها و خصوصیات ظاهری، مورد بررسی و پایش قرار گرفتند. در بررسی های ماکروسکوپیک اولیه، شماری از انگل ها در بافت آبشش ماهیان خاویاری سیبری با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بوده ولی نشانه ای از حضور عوامل بیماری زای انگلی در بافت آبشش ماهیان ازون برون و فیل ماهی وجود نداشت. سپس، به منظور بررسی بهتر آلودگی های انگلی، از بافت آبشش ماهیان، گسترش مرطوب تهیه و در زیر میکروسکوپ نوری به دقت بررسی شدند که بر اساس کلیدهای تشخیصی موجود، حضور انگل های منوژن دیکلیبوتریوم آرماتوم در آبشش ماهیان خاویاری سیبری مورد تایید قرار گرفت. به منظور درمان ماهیان مبتلا، اقدام به تجویز حمام نمک (به منظور افزایش شوری آب) به میزان ۲۰ گرم بر لیتر و به مدت ۷ روز (روزانه ۱ ساعت) شد.
Keywords:
Authors
هومن رحمتی هولاسو
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امین مرندی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیرپارسا عزیزی
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :