تاثیر کشت مستقیم، نشایی، پرایمینگ و محلولپاشی بور بر رشد و عملکرد ژنوتیپ های گیاه کینوا

به منظور بررسی امکان کاهش طول دوره رشد و افزایش عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف کینوا، در سال ۱۳۹۸، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهد اجرا شد. عامل اصلی شامل سه ژنوتیپ مختلف کینوا (تیتیکاکا، جیزا ۱ و ساجاما) و عوامل فرعی شامل سه روش کاشت (کاشت نشا، کاشت بذر پرایم شده با محلول ppm ۱۰۰۰ بوریک اسید و کاشت مستقیم بذر) و محلول پاشی بور در دو سطح (شاهد و محلول پاشی با محلول ppm ۱۰۰۰ بوریک اسید) بود. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ بر تمام صفات موردمطالعه معنی دار بود. بیش ترین ارتفاع بوته (۳۸/۱۲۳ سانتی متر) و عملکرد دانه (۲۸/۲۸۶۰ کیلوگرم در هکتار) در رقم جیزا ۱ به دست آمد. هم چنین کم ترین طول دوره رشد و گلدهی مربوط به رقم تیتیکاکا و بیش ترین طول دوره مربوط به رقم ساجاما بود. روش کاشت نیز بر صفات رشد و عملکرد کینوا اثر معنی داری داشت و نشاکاری نسبت به سایر روش ها موثرتر بود. این روش موجب افزایش ۱۵/۴۸ درصدی ارتفاع بوته، افزایش ۶۹/۱۷۶ درصدی عملکرد دانه و کاهش طول دوره گلدهی (۳۵/۳۴ درصد) و رسیدگی (۹۷/۳۷ درصد) شد. روش پرایمینگ نیز در مقایسه با تیمار شاهد توانست صفات موردمطالعه را بهبود بخشد. البته میزان اثرگذاری آن به اندازه نشاکاری نبود. اثر محلول پاشی بور نیز بر عملکرد دانه معنی دار بوده و موجب افزایش ۷/۱۶ درصدی این صفت شد.

Keywords:

ارتفاع بوته , رسیدگی فیزیولوژیک , طول دوره گلدهی , عملکرد دانه , نشاکاری