اثر افزودن آنزیم و پروبیوتیک به جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و بهبود انرژی خالص در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه ذرت-کنجاله سویا

پژوهش حاضر به منظور بررسی افزودن آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد و بهبود بهره وری انرژی خالص در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه ذرت-کنجاله سویا انجام شد. این آزمایش با تعداد ۸ تیمار و ۵ تکرار و با استفاده از ۴۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس-۳۰۸ به مدت ۲۴ روز انجام شد. تیمارها شامل جیره با و بدون افزودن مولتی آنزیم ناتوزیم P (صفر و۵۰۰ گرم در تن)، با و بدون افزودن پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و ۲۰۰ گرم در تن) و دو سطح انرژی قابلمتابولیسم (۲۸۵۰ و ۳۱۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل۲×۲×۲ انجام شد. افزودن انرژی جیره به ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم، سبب افزایش مقدار مصرف خوراک روزانه در کل دوره پرورش و افزایش وزن در دوره رشد و کل دوره آزمایش در جوجه ها شد (۰۵/۰>p). افزودن پروبیوتیک سبب افزایش وزن جوجه ها در دوره رشد شد (۰۵/۰>p). افزودن آنزیم و پروبیوتیک و افزایش انرژی در جیره سبب بهبود و افزایش قابلیت هضم ماده آلی شد (۰۵/۰>p). مکمل سازی جیره با ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم با آنزیم و پروبیوتیک، سبب افزایش بهره وری از انرژی در بدن جوجه ها و افزایش بازده ابقای انرژی در بدن به صورت پروتئین و چربی در پایان دوره شد (۰۵/۰>p).

Keywords:

ابقای انرژی , حرارت تولیدی , ضریب تبدیل خوراک , قابلیت هضم , مصرف خوراک.