مقایسه تاثیرتزریق درون تخم مرغی L و DL متیونین بر رشد جنین، درصد جوجهدرآوری و عملکرد جوجه های گوشتی

پژوهش کنونی با هدف بررسی تاثیر تزریق درون تخم مرغی سطوح مختلف اسیدآمینه L و DL-متیونین بر درصد جوجه درآوری، عملکرد و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه ها تا سن هفت روزگی انجام شد. به این منظور در روز ۱۶ جوجه کشی، ۸۰۰ عدد تخم مرغ نطفه دار سویه راس ۳۰۸ به طور تصادفی بین ۸ تیمار (۴ تکرار) به صورت ۳ سطح L-متیونین (۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلی گرم)، ۳ سطح DL-متیونین (۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلی گرم) و ۲ تیمار شاهد، شامل شاهد منفی (بدون تزریق) و مثبت (تزریق ۲۰۰ میکرولیتر سالین) تقسیم شدند. تزریق تیمارها به طور معنی داری درصد جوجه درآوری را کاهش داد (۰۵/۰(P<، اما اثری بر وزن جوجه های تفریخ شده، نسبت وزن جوجه به وزن تخم مرغ و مصرف خوراک در هفته نخست دوره پرورش نداشت. بیشترین افزایش وزن روزانه (۳/۲۷ گرم) و بهترین ضریب تبدیل خوراک مصرفی (۶۲/۰) در تیمار ۳۰ میلی گرم L-متیونین دیده شد. نسبت وزن لاشه به وزن زنده (۵/۵۰) در تیمار ۳۰ میلی گرم L-متیونین به طور معنی داری (۰۵/۰P<) افزایش یافت. سطح تری گلیسرید خون جوجه ها در ۷ روزگی در همه ی تیمارها نسبت به تیمار شاهد بدون تزریق به طور معنی داری کاهش یافت. به طور کلی نتیجه ی این پژوهش نشان داد که تزریق ۳۰ میلی گرم L-متیونین در مقایسه با DL-متیونین می تواند منجر به افزایش عملکرد و بهبود نسبت لاشه در ۷ روزگی شود.

Keywords:

اسید آمینه , تزریق درون تخم مرغی , جوجه گوشتی , L-متیونین , DL- متیونین