تاثیر تمرینات هوازی و مصرف ویتامین B۶ و امگا۳ بر بیان ژن های وابسته به اتوفاژی ناشی از اندومتریوز در موش های ماده

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 114

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OEPPA-16-2_003

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402

Abstract:

زمینه و هدف: اندومتریوز یک بیماری التهابی وابسته به استروژن است که ۵-۱۰ درصد زنان را در سن باروری تحت تاثیر قرار می دهد. در پاتوژنز بیماری اندومتریوز مسیرهای سلولی گوناگونی درگیرند. یکی از این مسیرها اتوفاژی است. اتوفاژی یک فرایند برنامه ریزی شده از نظر ژنتیکی و تکاملی حفاظت شده است که پروتئین های سلولی با عمر طولانی و ارگانل ها را تخریب می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مصرف ویتامین و امگا۳ بر بیان ژن های مرتبط با اتوفاژی ناشی از اندومتریوز در موش های ماده بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، از ۴۰ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن حدود هشت هفته استفاده شد. موش ها پس از انتقال به محیط آزمایشگاه و پس از دو هفته آشنایی با محیط جدید و ایجاد اندومتریوز، به صورت تصادفی و به تعداد مساوی پنج سر موش در هر گروه، به گروه های کنترل-سالم، اندومتریوز، شم، اندومتریوز+تمرین، اندومتریوز+B۶، اندومتریوز+امگا۳، اندومتریوز+تمرین+B۶، اندومتریوز+تمرین+ امگا۳ جایگزین شدند. مدت زمان تمرین در آب، روزانه ۳۰ دقیقه تا پایان مدت تمرین بود. دو هفته پس از ایجاد مدل اندومتریوز، مکمل امگا۳ با دوز ۲ میلی لیتر در کیلوگرم به گروه های اندومتریوز+امگا۳ و اندومتریوز+تمرین+ امگا۳ و مکمل ویتامین به میزان kg/mg ۶۰ وزن بدن موش های صحرایی به گروه های آندومتریوز+B۶ و آندومتریوز+تمرین+B۶ به صورت روزانه و به شکل گاواژ خورانده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد میزان بیان ژن های LC۳-۱ و LC۳-II در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم به طور معناداری بیشتر بود (۰۰۰۱/۰>P) و مقادیر بیان ژن هایLC۳-۱  و LC۳-II گروه های اندومتریوز+تمرین، اندومتریوز+امگا۳، آندومتریوز+B۶، آندومتریوز+تمرین +B۶ و اندومتریوز+تمرین+امگا۳ نسبت به گروه اندومتریوز به طور معناداری کمتر بود (۰۰۰۱/۰>P). مقادیر آن ها در گروه اندومتریوز+تمرین+ B۶و اندومتریوز+تمرین+امگا۳ نسبت به گروه های دیگر به طور معنادار کمتر بود (۰۰۰۱/۰>P). همچنین نتایج نشان داد میزان بیان ژن های FOXO۳  و LC۳-II/I در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم به طور معناداری کمتر بود (۰۰۰۱/۰>P). میزان بیان ژن های FOXO۳ و I LC۳-II/ گروه های اندومتریوز+تمرین، اندومتریوز+امگا۳، آندومتریوز+B۶، آندومتریوز+تمرین +B۶ و اندومتریوز+تمرین+امگا۳ نسبت به گروه اندومتریوز به طور معناداری بیشتر بود (۰۵/۰>P). مقادیر آن ها در گروه اندومتریوز+تمرین+ B۶و اندومتریوز+تمرین+ امگا۳ نیز نسبت به گروه های دیگر به طور معناداری بیشتر بود (۰۰۰۱/۰>P).نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که افزایش بیان ژن های اتوفاژی که در اندومتریوز ایجاد شده، می تواند با فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا و مکمل امگا۳ و مهار شود. شاید اختلال آسیب شناختی ایجادشده در اتوفاژی با انجام فعالیت ورزشی و مکمل امگا۳ و از طریق کاهش تنظیمی بیان ژن های LC۳-I ، LC۳-II و افزایش بیان ژن های FOXO و نسبت LC۳-I  / LC۳-II  در بهبود اندومتریوز کمک کننده باشد.

Authors

زهرا رضائی

گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

پروین فرزانگی

گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

هاجر عباس زاده

گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران