عوامل بحران زا در ورزش همگانی

مقاله حاضر چارچوبی را برای بررسی موانع و راهکارهای ارتقای ورزش همگانی در ایران از نظر مدیران و متخصصان امر فراهم می آورد و برخی راه حل ها و راهبرد های موفق مورد استفاده توسط سایر کشور ها را برای رفع این موانع ارائه میکند. تحقیقات نشان میدهد از بین راهکار های مربوط به ساختار تشکیلاتی و وضع قوانین و مقررات، سه راهکار مشخص کردن شرح وظایف تمام سازمان ها و نهاد های دست اندر کار ورزش همگانی، اتحاد و یکپارچگی بین سازمان های دست اندر کار ورزش خصوصی همگانی در کشور فراهم کردن زمینه های ورود بخش خصوصی به ورزش همگانی دارای بالاترین اولویت بودند. از بین راهکار های مربوط به آموزش همگانی و رسانه ای سه راهکار انتقال پیام ها از طریق رسانه های مختلف و اطلاع رسانی از طریق صدا و سیما، استفاده از ایده های نو آورانه و جذاب برای گسترش ورزش همگانی و ترغیب مردم به کاهش استفاده از خودرو؛ و در میان راهکار های مربوط به نیروی انسانی، دو راهکار بهره گیری از نیرو های داوطلب در توسعه ورزش همگانی و تربیت کارشاسان و مدیران حرفه ای در ورزش همگانی و در میان راهکاری مربوط به زیر ساخت ها، سه راهکار طراحی شهری با رویکرد گسترش ورزش همگانی، احداث اماکن ورزشی، پارک ها و فضاهای باز و تجهیز آنها با وسایل ورزشی و تفریحی و حمایت مالی دولت و پرداخت یارانه، بالاترین اولویت را به خود اختصاص دادند. عوامل بحران زا در حیطه ورزش همگانی ایران که براساس اولویت ضعف برنامه ریزی، نگرش نامناسب جامعه، ضعف نیروی انسانی، ضعف هماهنگی، مشکلات زیرساختی، مسائل مالی، مشکلات ساختاری و قانونی، ضعف نظام ارتباطی و عملکرد ضعیف رسانه ها هستند

Keywords:

ورزش همگانی , ورزشکار , موانع , بحران