نقش دولت در ارتقای حق بر آموزش با تاکید بر آموزش سلامت

در ارتباط با حق بر سلامت و آموزش آن، دولت ها و سازمانهای دارای مسئولیت ها و وظایف متعددی می باشند. مقوله آموزش مدنی در بسیاری از کنفرانس های علمی بین المللی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهد و دامنه بحث و تحقیق در آن در حال افزایش است . آموزش سلامت عبارت است از آموزش مسائل مربوط به سلامت به افراد جامعه ؛ به عبارتی دیگر به فرایند آموزشی مرتبط با فراهم کردن ترکیبی از رویکردها برای تغییر سبک زندگی که می تواند به افراد، خانوادهها و جوامع در تصمیم گیری آگاهانه درباره موضوعاتی که در بازیابی ، دستیابی و حفظ سلامت موثر است ، کمک نماید آموزش سلامت می گویند به گفته بیگمن ، می توان گفت که فلسفه تشکیل هر نهاد یا سازمانی پاسخگویی به یک نیاز یا نیاز خاص است و ازاین رو نظام آموزشی برای تربیت و ارائه شهروندانی کارآمد و مطلوب شکل گرفته و تقویت می شود. ارزشهای اجتماعی در جامعه این موسسه در درجه اول وظیفه آموزش و آماده سازی نسل جدید برای جامعه امروزی را بر عهده دارد و هدف آن آشنایی افرادی است که می خواهند در جامعه زندگی کنند با اصول، قوانین ، ارزشها و هنجارهای اجتماعی موردنیاز جامعه . البته نه به گونه ای که کاملا با آن تطبیق و هماهنگی داشته باشند، بلکه باید بتوانند دانش جدیدی را در فرهنگ خود کسب کنند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیف تحلیلی نقش و جایگاه دولت در ارتقای حق بر آموزش با تاکید بر آموزش سلامت بررسی می گردد. بنابراین در مرحله اول امید مردم از آموزشوپرورش تربیت دانش آموزانی است که در جامعه زندگی کنند، کار نیک انجام دهند و با مردم ارتباط خوبی داشته باشند و بتوانند رویدادهای اجتماعی را نیز به درستی سازماندهی کنند و زوال ناپذیر باشند.

نقش دولت در ارتقای حق بر آموزش با تاکید بر آموزش سلامت Keywords:

دولت , حق بر آموزش , حقوق ایران , حق بر آموزش سلامت , حق بر تحصیل , حقوق بشر.