بررسی نیروهای عکس العمل زمین در دوندگان استقامتی
Publish place: The 4th international conference and the 6th national conference on new research in sports science
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 110
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTC06_085
تاریخ نمایه سازی: 14 تیر 1402
Abstract:
مقدمه دویدن یکی از محبوب ترین فعالیت های بدنی در سراسر جهان برای دستیابی یا حفظ سلامت جسمانی بهتر و همچنین یک الگوی حرکتی انسان استکه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. سرعت دویدن سریعتر اغلب از طریق نیروهای تماس با زمین بیشتر برای دستیابی به طول گام بیشتر یا با افزایشسرعت اعمال نیرو به زمین و در نتیجه افزایش گام به دست می آید. دوندگان مسافت طولانی (کسانی که نیمه ماراتن یا ماراتن می دوند) آسیب های بیشترینسبت به سایر دوندگان دارند. دوندگان استقامتی طول گام را با فاز هوایی طولانی به جای فرود با زانوی کشیده تر حفظ می کنند. همچنین، در صفحاتساژیتال، فرونتال و عرضی، در کل وضعیت فاز، خطای معمولی متغیرهای سینماتیکی برای لگن، زانو و مچ پا متغیر است. نیروهای واکنش زمینی (GRF) میتواند برای به عنوان مرجعی برای بهبود تکنیک دویدن و همچنین میزان این نیروها برای شناسایی و بروز آسیب ها استفاده شود. هدف از مطالعه حاضر بررسیمروری مقایسه نیروهای عکس العمل زمین در سه گروه دوندگان تفریحی، استقامتی و سرعتی بود. روش شناسی مطالعه حاضر از نوع سیستماتیک بود. برای اینمنظور با توجه به هدف و کلید واژه های مطالعه شامل، نیروهای عکس العمل زمین، دوی استقامتی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ مطالعه صورت گرفت. نتیجه گیری مطالعات انجام گرفته نشان داد که ۱۹ % و ۷۹ % از نیروی واکنش زمین بیشتر بر روی اجزای عمودی و افقی آن برای دستیابی به سرعت بیشتر در حالی که زمان تماس را ثابت یا کوتاه تر نگه می دارد، منجر به افزایش طول گام، فرکانس یا هر دو در دوندگان استقامتی می شود.
Keywords:
Authors
امیرعلی جعفرنژادگرو
دانشیار گروه بیومکانیک ورزشی، گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، اردبیل ، ایران
فاطمه مهرعلیان
دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
لیلا صبوری
دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران