نقش میانجی ویژگی های شخصیتی و سرمایه های روانشناختی در رابطه بین اهمال کاری تحصیلی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نقش میانجی ویژگی های شخصیتی و سرمایه های روانشناختی در رابطه بین عملکرد تحصیلی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان است. روش: روش پژوهش از نوععلی _مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بود که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی چندمرحله ای تعداد۶۰ نفر ( ۳۰ پسر و ۳۰ دختر) از ۴ مدرسه ناحیه ۳ آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شد. از پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نئو، سرمایه روانشناختی لوتانز، اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم و سنجش رفتارهای پرخطر نوجوانان معینی برای جمع آوری یافته های تحقیق استفاده شد. یافته ها : بین متغیرهای ویژگی های شخصیتی و سرمایه روا نشناختی و اهمال کاری تحصیلی با گرایش به رفتارهای پرخطر رابطهمعناداری وجود دارد و ۲۴ درصد از تغییرات متغیر گرایش به رفتارهای پرخطر توسط این سه متغیر تبیین می شود. متغیر سرمایه روانشناختی با ضریب بتای ۳۷ - درصد پیش بینی کننده قویتری در تغییرات متغیرگرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان بود. نتیجه گیری: توجه به مولفه هایی در تعاملات بین فردی نوجوانان و ارتباط آنها با اجتماع در کاهش گرایش نوجوانان به رفتارهای پرخطر مهم ارزیابی می شود.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , سرمایه های روانشناختی , اهمال کاری تحصیلی , رفتارهای پرخطر