عملکرد سیستم های جداساز لاستیکی با میرایی بالا (HDRB) و میراگر ویسکوز (Viscous Damper) در بهبود رفتارلرزه ای ساختمان های بتن مسلح قاب خمشینامتقارن در پلان

در روش جداسازی لرزه ای سازه بر روی تکیه گاه هایی که قابلیت تغییر شکل جانبی زیادی دارند قرار می گیرد. در صورت وقوع زلزله عمده تغییر شکل ها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانند جسمی صلب با تغییر شکل های کوچکی ارتعاش می کند. نصب جداساز باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه می گردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش می یابد. به عبارت ساده تر بجای آنکه نیروی زلزله وارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا می شود. از دیگر روش های کنترل لرزه ای سازه ها میراگر ویسکوز مایع است. میراگرهای ویسکوز مایع (FVD) تجهیزات هیدرولیکی هستند که جهت استهلاک انرژی جنبشی ناشی از ارتعاشات لرزه ای یا مقابله با ضربات بین سازه ها، به کار می روند. در این تحقیق با مقایسه مدل سازه ۵ طبقه متقارن در پلان و نامتقارن با ۲۰ درصد و۴۰ درصد خروج از مرکزیت در پلان، با استفاده از جداساز لاستیکی با میرایی بالا و میراگر ویسکوز نشان می دهیم وجود جداساز و میراگر ویسکوز چه تاثیراتی بر روی برش پایه، شتاب مطلق بام، شتاب طبقات و همچنین جابجایی نسبی طبقات تحت زلزله های حوزه دور خواهد گذاشت. که جهت استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی از نرم افزار Sap۲۰۰۰ استفاده شده است. از نمودارها مشاهده می شود که تقریبا در اکثر موارد سازه جداسازی شده با جداساز لاستیکی با میرایی بالا عملکرد بهتری نسبت به سازه با میراگر ویسکوز در کنترل رفتار سازه داشته است. و همچنین با استناد به نمودار ها می توان نتیجه گرفت که جداگر پایه برای مدل های مختلف خروج از مرکزیت، موثرتر می باشد.

Keywords:

جداسازی لرزه ای , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی , میراگر ویسکوز , تکیه گاه لاستیکی با میرایی بالا