بررسی اثر یک هفته مکمل دهی ال آرژنین بر توان هوازی و تغییرات اسیدلاکتیک در افراد غیرورزشکار

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک هفته مکمل دهی ال آرژنین بر تغییرات اسیدلاکتیک و توان هوازی در افراد غیرورزشکار است. در این تحقیق ۲۴ دانشجوی مرد دانشگاه آزاد بوکان به صورت داوطلبانه، بعد از همگن سازی بر اساس ویژگی های فردی و به روش تصادفی به ۲ گروه کنترل (۱۲ نفر)، مکمل (۱۲ نفر) تقسیم شدند. مکمل به صورت قرص های یک گرمی ال-آرژنین و دارونما نیز به صورت قرص های یک گرمی هم شکل، هم اندازه و هم رنگ قرص های یک گرمی ال- آرژنین بود. مقدار مصرف مکمل ۵ گرم در روز و زمان مصرف آن دو ساعت بعد از وعده شام بود. مکمل دهی به مدت یک هفته بود. قبل از شروع مکمل دهی اندازه گیری ویژگی های عمومی آزمودنی ها شامل: سن، وزن، BMI و همچنین اندازه گیری متغیرهای وابسته تحقیق: توان هوازی، با آزمون Vo۲max بالک (حداکثر مسافت طی شده در مدت زمان ۱۵ دقیقه) به روش اندازه-گیری میدانی انجام شد. مرحله اول اندازه گیری متغیرهای وابسته قبل از دریافت مکمل یا دارونما و مرحله دوم یک هفته بعد از دریافت مکمل یا دارونما انجام شد. نمونه های خون ناشتا از نوک انگشت در هر دو مرحله پژوهش، قبل و بعد از مکمل دهی با استفاده از لانست (Lancet) ویژه لاکتومتر گرفته شد. سپس متغییرهای مورد نظر اندازه گیری شد.از یافته های پژوهش حاضر عدم تغییرمعنی دار سطوح اسیدلاکتیک خون (۰۵/۰P>) و افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی متعاقب یک هفته مکمل دهی ال آرژنین در بین افراد غیرورزشکار بود (۰۳/۰P=). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک هفته مکمل دهی ال-آرژنین سبب افزایش معنی داری در توان هوازی افراد غیرورزشکار شد اما بهبود معنی داری در سطوح اسیدلاکتیک خون نشان داده نشد.

Keywords:

مکمل دهی , ال-آرژنین , اسید لاکتیک , توان هوازی