نقش فعالیت های فوق برنامه ای در رشد علمی یادگیرندگان دوره ابتدایی

زمانی که در مدارس فقط به کلاس های درسی و آموزشی رسمی توجه شود ممکن است آموزگاران فرصت پرداختن به بسیاری از مباحث مهم آموزشی را نداشته باشند و در نتیجه فقط به فعالیت ها خشک و یا آموزش کتاب های پرحجم بپردازند. تحقیقات متعددی نیز اشاره کرده اند که فعالیت های فوق برنانامه ای که نقش فعالیت های تکیملی و تکمیلیفعالیت های کلاسی هستند می توانند در رشد فکری و اجتماعی فراگیران بسیار موثر باشند . فعالیت های فوق برنامه ای شامل آن دسته از برنامه هایی هستند که خارج از ساعت های آموزشی برگزار می شوند و فراگیران بر اساس علاقه و توانایی خود در این کلاس ها شرکت می کنند و آموزگاران نیز از این فرصت برای پرورش شخصیت علمی و فکری فراگیران استفاده می کنند و آنان را به سمت کشف استعداد های خود سوق می دهند. در بشتر نظام های آموزشی از فعالیت های فوق برنامه ای برای تکمیل کردن فعالیت ها کلاس های درسی رسمی استفاده می کنند و نارسایی ها و اختلالات ایجاد شده در کلاس های رسمی را برطرف می کنند و همچنین آموزگارلن از این فرصت برای شناخت بیشتر و بهتر فراگیران استفاده می کنند و زمینه شکوفایی استعدد های فراگیران را فراهم می کنند. از این رو هدف پژوهش حاضر نیز بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه ای در رشد علمی یادگیرندگان می باشد که در این راستا با استناد به روش مروری و با استفاده از نتایج مطالعات و تحقیقات انجام شده مرتبط با موضوع گرد آوری شده است.

Keywords:

فوق برنامه , آموزگار , دوره ابتدایی , فعالیت های تکمیلی , نظام آموزشی , پرروش فراگیران.