اکوتوریسم و نقش آن در توسعه گردشگری پایدار (نمونه موردی منطقه گردشگری چالیدره طرقبه)

صنعت گردشگری به حدی از رشد رسیده که فعالیت گردشگری به عنوان بخش چهارم فعالیت های انسان پس از کشاورزی صنعت خدمات محسوب می گردد و کارشناسان پیش بینی می کنند به عنوان سودآورترین صنعت جهان دراید. بطوریکه از آن بعنوان صادرات نامریی که مرکز اقتصادی آن شهرها هستند نام می برند. امروزه توریسم جایگاه مناسبی در رشته های علمی، بخصوص جغرافیا کسب کرده است. اکوتوریسم گزینه شاخص بخش گردشگری است که می تواند توان بالقوه طبیعی و ویژگی های فرهنگی را به سرمایه های بالفعل تبدیل کند و با رونق آن موجب اشتغال، اعتلا فرهنگی، حفاظت محیط زیست و تقویت موقعیت منطقه در کشور و حتی در نظام بین المللی شود. رویکرد به اکوتوریسم به عنوان یک الگوی فضایی امروزه دامنه گسترده ای یافته است. این در حالیست که از نظر اقتصادی نیز اکوتوریسم پویایی اقتصاد جوامع محلی را با ایجاد اشتغال سبب می شود. بدیهی است بدون آگاهی و شناخت پتانسیل ها و توان های بالقوه و بالفعل در هر منطقه امکان برنامه-ریزی و پیش بینی وجود نخواهد داشت. براین اساس در این پژوهش به شناسایی قابلیت های اکوتوریسم بر گردشگری پایدار می پردازیم. هدف این پزوهش معرفی جاذبه های اکوتوریستی منطقه گردشگری چالیدره طرقبه، بررسی مشکلات، سطح امکانات و زیرساخت های گردشگری، پتانسیل های اکوتوریسم و ارائه پیشنهاداتی در رابطه با رفع موانع توسعه گردشگری پایدار پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی- توصیفی است که ضمن مطالعات میدانی به بررسی اسناد و آمار و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شده است. نتیجه آنکه، ضعف امکانات زیربنایی، خدمات گردشگری، ضعف آموزش، ضعف مدیریت، تداخل وظایف سازمان ها و تبلیغات ضعیف در توسعه نیافتگی گردشگری شهرستان طرقبه موثر بوده اند. همچنین به این نتیجه رسیدیم که شهرستان طرقبه از توانمندی اکوتوریسمی بالایی برخوردار می باشد که در صورت ایجاد زیرساخت های مورد نیاز، برنامه ریزی، مدیریت و تبلیغات کافی و مشارکت دادن مردم، گردشگری توسعه یافته و به گردشگری پایدار خواهد انجامید.

Keywords:

اکوتوریسم , گردشگری پایدار , گردشگری , چالیدره