رابطه سبک های دلبستگی، نگرش به زندگی و کیفیت زندگی با سازگاری اجتماعی معلمان زن دورهاول ابتدایی شهر رامهرمز

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه سبک های دلبستگی، نگرش به زندگی و کیفیت زندگی با سازگاری اجتماعی معلمان زن دوره اول ابتدایی شهر رامهرمز بود. جامعه تحقیق حاضر، شامل همه معلمان زن دوره اول ابتدایی شهر رامهرمز در سال تحصیلی ۴۰۲-۴۰۱ و شامل ۴۲۰ نفر بودند. و نمونه آماری این تحقیق ۲۰۱ نفر از جامعه مذکور بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، گردآوری اطلاعات با استفاده در پژوهش حاضر، نمونه ای به حجم ۲۰۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب خواهد شد، ضمنا حجم نمونه براساس فرمول کوکران محاسبه گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه نگرش به زندگی، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی ۳۶ سوالی SF-۳۶ و پرسشنامه سازگاری اجتماعی جمع آوری گردیده شد که در این راستا فرضیه های پژوهش تجزیه و تحلیل شده است، که نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون P=۰/۰۰۰,r=-۰/۸۳۲ و رگرسیون p<۰/۰۰۰۱ و F=۱۸۲/۵۱ و تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داده است که کیفیت زندگی، سبک دلبستگی دوسوگرا، سبک دلبستگی اجتنابی، نگرش به زندگی و سبک دلبستگی ایمن به ترتیب پیش بینی کننده سازگاری اجتماعی معلمان زن می باشند و نتایج نشان داد بین سبک های دلبستگی، نگرش به زندگی و کیفیت زندگی با سازگاری اجتماعی رابطه معناداری وجود داشت.

Keywords:

سبک های دلبستگی , نگرش به زندگی و کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی